وَمَثَلُ كَلِمَةٍ خَب۪يثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَب۪يثَةٍۨ اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْاَرْضِ مَا لَهَا مِنْ قَرَارٍ

Vemeśelu kelimetin ḣabîśetin keşeceratin ḣabîśetin(i)ctuśśet min fevki-l-ardi mâ lehâ min karâr(in)

Pis söz de pis ağaca benzer; kesilip yerden çıkarılmıştır, duracak hali yoktur onun.

Kötü (murdar habis) söz ise, kötü bir ağaç benzeridir. Onun kökü yerin üstünden (ve Kur’an temelinden) koparılmış, (artık) kararı (yerinde durma, tutunma imkânı) kalmamış gibidir.

Çirkin bir sözün durumu ise, kökü toprağın üstüne çıkarılmış, hiçbir bakımdan dayanıklılığı olmayan çürük bir ağacın durumuna benzer.

Haramların işlendiği, dolapların çevrildiği, bozuk, hileli, zora dayalı, hayırsız, vicdanların dışladığı, inkârcı bir düzen de, kökünden koparılmış, toprakla bağlantısı kesilmiş, gıdasını alamayan bir ağaca benzer. Bu ağaç canlılığını koruyamadığı, dikili duramadığı gibi, böyle bir düzen de hayat-destek ortamı ve imkânlarından beslenemediği için, toplumsal birliği, kanun ve nizam hakimiyetini, huzur ve sükûnu sağlayamaz, ayakta duramaz.

Kötü sözün durumu ise kökü yerden koparılmış, bir kararı olmayan kötü bir ağacın durumu gibidir.

Kötü (habis) söz ise, kötü bir ağaç gibidir. Onun kökü yerin üstünden koparılmış, kararı (yerinde durma, tutunma imkanı) kalmamıştır.

Kötü bir kelime (küfür) de, yeryüzünden gövdelenmiş, meyvası kötü bir ağaç gibidir ki, onun bir kararı yoktur (yıkılır gider).

Habis bir sözün örneği de habis bir ağaç gibidir. Ki yerin hizasından kopmuş, hiçbir hayat bağı kalmamıştır.

Çirkin bir söz de, gövdesi toprağın üstünde destek bulamamış bir ağaca benzer.

Kötü söz de, yerde kolay koparılan, kökü olmayan, kötü bir ağaca benzemektedir!

(Küfür ifade eden) kötü bir sözün durumu da kökü toprağın üzerine çıkarılmış, ayakta durma imkânı olmayan ağacın durumu gibidir.

Kelimât-ı habîse fenâ bir ağaç gibidir ki kökü arzın yüzüne yakındır ve hiç bir karârı yokdur. [1]

Çirkin bir söz de, yerden koparılmış, kökü olmayan kötü bir ağaca benzer.

Kötü bir sözün durumu da; yerden koparılmış, ayakta durma imkânı olmayan kötü bir ağacın durumu gibidir.

Kötü sözün misali de kökü yerden sökülmüş, ayakta duramayan kötü bir ağaçtır.

Kötü bir sözün misali, gövdesi yerden koparılmış, o yüzden ayakta durma imkânı olmayan (kötü) bir ağaca benzer.

Kötü bir söz de, yerden koparılmış köksüz kötü bir ağaç gibidir.

Kötü sözün durumu da, yerden koparılmış, kökü olmayan kötü bir ağaca benzer.

Habîs bir kelimenin temsili de habîs bir ağaç gibidir ki üstünden cüsselenmiş kararı yoktur

Kötü bir sözün, (hakkı inkârın) misâli de (kökü ile birlikte) gövdesi yerden koparılmış, kökü olmayan kötü bir ağaç gibidir.

Kötü bir söz de, kökü yerden sökülmüş, ayakta duramayan kötü¹ bir ağaç gibidir.

Kötü bir kelimenin haali de (göğdesi) toprağın üstünden koparılıvermiş kötü bir ağaç gibidir ki onun hiç bir sebatı (tutunma ve yerinde kalma kaabiliyyeti) yokdur.

Kötü kelime ise toprakla bağı kalmamış kötü bir ağaca benzer.

Kötü bir sözün misâli ise, yerin üstünden koparılmış, kötü bir ağaca benzer ki onun için bir sebat yoktur.

Oysa (batıl inanç ve ideolojileri ifade eden ve kimseye de faydası bulunmayan) kötü bir sözün durumu ise, kökü toprağın üstüne çıkarılmış, bütünüyle kararsız, dayanıksız çürük bir ağacın durumuna benzer.*

Çirkin kötü sözün misali, kötü ağaç gibidir. Kökleri toprağın üzerine çıkmış dayanağı az olan ağaç böyledir.

Kötü bir söz de kötü bir ağaç gibidir. Yerden bir kere koparılmıştır, artık tutunacak yeri yoktur.

Fena bir söz [²] ise yerin üstünden koparılmış fena bir ağaç gibidir [³]. Onun kararı da yoktur [⁴].

Kötü/asılsız bir sözün durumu da kökü yerin üstüne çıkarılmış/yerinden sökülmüş ve dayanaksız/dikili duramayan çürük/kötü bir ağaç gibidir.

Çirkef bir söz ise, kökü yerin üstünden koparılmış da artık bir kararı (kökleşme imkânı) kalmamış çirkef bir ağaç gibidir.

Batıl inanç ve ideolojilerin ifadesi olan kötü söz ise, tıpkı gövdesi yerden koparılmış, bu yüzden ayakta bile duramayan değersiz bir ağaca benzer.

Kötü bir sözün misâli de, Toprak’tan sökülüp çıkarılmış kötü bir ağaç gibidir. Onun için hiçbir durak (dikili duracak yer) yoktur.

Çirkin bir söz ise, sağlıksız bir ağaç gibidir. Kökü yüzeyde olduğu için her an devrilmeye mahkumdur.

Kötü bir sözün misali, gövdesi yerden koparılmış, o yüzden ayakta durma imkânı olmayan kötü bir ağaca benzer. Çünkü temeli sağlam değildir. Kötü sözün temeli yalana dayanır. Yalana dayalı kötü sözler uçar gider.

Kötü bir sözün örneği, gövdesi yerden koparılmış, (o yüzden) sabit olmayan (ayakta duramayan) bir ağaç gibidir. [*]

Kötü söz¹ (ise), kökü yerden koparılmış, köksüz, kötü bir ağaç gibidir:²

Ve çirkin bir sözün durumu ise, kökü toprağın üstüne çıkarılmış, bütünüyle kararsız, dayanıksız ³⁸ çürük bir ağacın durumuna benzer.

Çirkin bir kelimenin örneği de; kökü yerden sökülmüş, ayakta duramayan kuru bir ağaç gibidir. 4/85, 6/160

Çirkin bir söz ise, (ekili olduğu) yerden kökten sökülüp çıkarılmış (kendi başına) ayakta duramayan zavallı bir ağaç gibidir…

Kötü bir kelime (şirk ve küfür sözü) ise, kökleri topraktan koparılmış, kurumaya mahkum bir ağaca benzer.

Habis bir kelimenin misali ise, yerin üzerinden kapanmış nâpâk bir ağaç gibidir ki, onun için bir sebat yoktur.

Kötü söz ise, gövdesi toprağın üstünden kolayca çıkarılabilen, kökleşip yerleşmeyen değersiz bir ağaca benzer.

Kötü sözün durumu da gövdesi yerin üstünden koparılmış, sabit olmayan kötü bir ağaca benzer.

Habîs kelime (kelime-i küfür, fenâ söz) fenâ bir ağaç gibidir ki köki olmadığından yeryüzünden onı hafif bir rüzgâr koparır.

Kötü bir söz de kötü bir ağaç gibidir. Toprağın üst tarafından çekilip koparılmış, toprağa tutunacak yeri kalmamış bir ağaç.

Kötü bir sözün benzeri de, yerden koparılmış, kökü olmayan kötü bir ağaç gibidir.

Kötü sözün hali ise, toprağın üstünden sökülmüş kötü bir ağaca benzer ki, onun kökü de yoktur.(2)

Pis bir söz de gövdesi toprağın üstünde destek bulmuş bir ağaca benzer, dayanağı yoktur onun.

Nopok so‘‎z bo‘‎lgan kufrning misoli esa uning ildizi yer yuzasidan qo‘‎porilib qaror topmagan yomon daraxtga o‘‎xshaydi.

daħı meŝeli söz arusuz ya'nį şirk aġaç gibidür arusuz ya'nį śarmaşuķ ķopanıldı yir üstinden yoķdur anuñ [132a] durmaġı.

Daḫı meẟeli sözüñ arısuz, arısuz aġaç gibidür. Ḳoparınıldı yir üstinden,yoḳdur anuñ ṭurmaġı.

Pis söz isə yerdən qopardılmış, kökü olmayan pis bir ağaca bənzəyir.

And the similitude of a bad saying is as a bad tree, uprooted from upon the earth, possessing no stability.

And the parable of an evil Word is that of an evil tree: It is torn up by the root from the surface of the earth: it has no stability.(1902)