فَلَمَّا
fe-lemmâ
zaman
Then when
حرف استئنافية + ظرف زمان
İsti'nafiye Edatı + Zaman Zarfı
لَمَّا
|
قَضَيْنَا
kadaynâ
hükmettiğimiz
We decreed
فعل + ضمير
Fi'l-i Mazi
Fiil + Zamir
Nefs-i Mütekellim Meal Gayr
ق ض ي
|
عَلَيْهِ
‘aleyhi
onun
for him
حرف جر + ضمير
Harf-i Cer + Zamir
عَلَىٰ
|
الْمَوْتَ
l-mevte
ölümüne
the death
اسم
İsim
م و ت
|
مَا
mâ
not
حرف نفي
Harf-i Nefi
مَا
|
دَلَّهُمْ
dellehum
göstermedi
indicated to them
فعل + ضمير
Fi'l-i Mazi
Fiil + Zamir
Müfred Müzekker Gaib
د ل ل
|
عَلٰى
‘alâ
[on]
حرف جر
Harf-i Cer
عَلَىٰ
|
مَوْتِه۪ٓ
mevtihi
onun öldüğünü
his death
اسم + ضمير
İsim + Zamir
م و ت
|
اِلَّا
illâ
başkası
except
أداة حصر
Hasr Edatı
إِلَّا
|
دَٓابَّةُ
dâbbetu
bir kurdundan
a creature
اسم
İsim
د ب ب
|
الْاَرْضِ
l-ardi
yer (ağaç)
(of) the earth
اسم
İsim
أ ر ض
|
تَأْكُلُ
te/kulu
yiyen
eating
فعل
Fi'l-i Muzari
Fiil
Müfred Müennes Gaibe
أ ك ل
|
مِنْسَاَتَهُۚ
minse-eteh(u)
değneğini
his staff
اسم + ضمير
İsim + Zamir
ن س أ
|
فَلَمَّا
fe-lemmâ
ne zaman ki
But when
حرف استئنافية + ظرف زمان
İsti'nafiye Edatı + Zaman Zarfı
لَمَّا
|
خَرَّ
ḣarra
yıkıldı
he fell down
فعل
Fi'l-i Mazi
Fiil
Müfred Müzekker Gaib
خ ر ر
|
تَبَيَّنَتِ
tebeyyeneti
anlaşıldı ki
became clear
فعل
Fi'l-i Mazi
Fiil
Müfred Müennes Gaibe
Tefa''ul Bâbı
ب ي ن
|
الْجِنُّ
l-cinnu
cinler
(to) the jinn
اسم
İsim
ج ن ن
|
اَنْ
en
that
حرف مصدري
Masdar Harfi
أَنْ
|
لَوْ
lev
eğer
if
حرف شرط
Şart Edatı
لَو
|
كَانُوا
kânû
idi
they had
فعل + ضمير
Fi'l-i Mazi
Fiil + Zamir
Cem\i Müzekker Gaib
ك و ن
|
يَعْلَمُونَ
ya’lemûne
bilseler
known
فعل + ضمير
Fi'l-i Muzari
Fiil + Zamir
Cem\i Müzekker Gaib
ع ل م
|
الْغَيْبَ
l-ġaybe
gaybı
the unseen
اسم
İsim
غ ي ب
|
مَا
mâ
not
حرف نفي
Harf-i Nefi
مَا
|
لَبِثُوا
lebiśû
kalmazlardı
they (would have) remained
فعل + ضمير
Fi'l-i Mazi
Fiil + Zamir
Cem\i Müzekker Gaib
ل ب ث
|
فِي
fî
içinde
in
حرف جر
Harf-i Cer
فِي
|
الْعَذَابِ
l-’ażâbi
azab
the punishment
اسم
İsim
ع ذ ب
|
الْمُه۪ينِ
l-muhîn(i)
küçük düşürücü
humiliating
اسم
İsim
ه و ن
|
Süleyman'ın ölümüne hükmettiğimiz zaman, onun öldüğünü, ancak değneğini yiyen bir ağaç kurdu gösterdi. (Sonunda yere) yıkılınca anlaşıldı ki cinler gaybı bilselerdi, o küçük düşürücü azap içinde kalmazlardı. 