يَقُولُ يَا لَيْتَن۪ي قَدَّمْتُ لِحَيَات۪يۚ

Yekûlu yâ leytenî kaddemtu lihayâtî

Keşke der, önceden, daha sağken iyilik etseydim.

"Keşke (bu ahiret) hayatım için, (önceden yararlı ve kurtarıcı bir şeyler hazırlayıp) takdim edebilseydim" diyerek (hayıflanıp duracaktır).

İnsan o gün: “Ah keşke gelecek hayatım için önceden bir hazırlık yapsaydım” diyecek.

“Keşke hayatım için, önceden bir şeyler yapsaydım, iman edip hayırlı ameller işleseydim.” der.

Der ki: "Ah keşke! (Bu) hayatım için önceden bir şeyler göndermiş olsaydım!"

Der ki: 'Keşke hayatım için, (önceden bir şeyler) takdim edebilseydim.'

(O, şöyle) der: “- Ah, ne olurdu! Keşke ben (ebedî olan ahiret) hayatım için, önceden (fani dünyada) salih ameller yapmış olsaydım.”

(O gün insan:) “Keşke hayatım için bir şeyler hazırlamış olsaydım” der.

“Âh, keşke bu hayatım için önceden bir şeyler yapsaydım!” der.

İmdi o gün, onculayın, kimse azap yapamaz

(İşte o zaman insan:) “Keşke bu hayatım için önceden bir şey yapsaydım” der.

İnsan "Kâşki hayâtımda hayır işlemiş ola idim" diyu bağıracak.

"Keşke bu hayatım için önceden bir şey yapsaymışım" der.

“Keşke bu hayatım için önceden bir şey yapsaydım” der.

İnsan, “Keşke (âhiret) hayatım için daha önce bir şeyler yapmış olsaydım!” der.

(İşte o zaman insan:) «Keşke bu hayatım için bir şeyler yapıp gönderseydim!» der.

"Keşke bu hayatım için önceden bir şeyler yapsaydım," der.

"Keşke hayatım için bir şeyler yapıp gönderseydim." der.

Ah der; nolurdu ben önce hayatım için (sağlığımda hayırlar) takdim etmiş olsa idim

(Kâfir insan,) “Keşke bu (âhiret) hayatım için, önceden bir şey yapsaydım” der.

“Ah keşke hayattayken, ahiret hayatım için hazırlık yapmış olsaydım.” der.

«Ah, diyecek, keşki hayâtım için önden (saalih ameller) yapsaydım».

(O zaman insan:) “Keşke ben, (bu ebedî) hayâtım için önceden (dünyada iken iyi ameller) yapsaydım!” der.(1)

(İşte o zaman insan) keşke bu (ahiret) hayatım için bir şeyler yapıp gönderseydim der.

“Keşke hayatım için bir şeyler yapıp hazırlasaydım” der.

Diyecek: "Ah! Ne olurdu, bu yaşayışım için önceden iyilikler işlemiş olsaydım."

«— Vah vah! Keşki bu hayatım için önden iyi bir amel göndermiş olsaydım!» diyecek.

“Keşke hayatta iken önceden (iyilikler) yapsaydım” der.¹²

“Keşke hayatım için, (önceden bir şeyler) takdim edebilseydim!” der.

Bu yüzden, “Ah; keşke fırsat varken Rabb’ime kulluk edip bu hayatım için bir hazırlık yapsaydım!” diye feryat edecek.

Der ki: -“Ah keşke hayatım için ön-hazırlık yapsaydım!”.

" keşke bir daha hayata dönebilsem " der.

İnsan hesap günü kurtuluşun nerelerde olduğunu görünce şaşırıp kalacak. Dünyada değer vermediği, hor gördüğü, her gün sürekli alay ettiği şeyler hesap günü insanın kurtuluşu için ortaya konulacak! Bunları yaptın mı? Diye sorulacak! Rabbine inandın mı? Rabbinin yolundan gittin mi? Rabbinin ilkelerine, yasalarına göre yaşamını kurdun mu? Kötülüklerden uzak durdun mu? İnsanların eşitliğine inandın mı? Hiçbir insanı diğerine üstün yaratmadığımız halde insanları üstün, soylu, asil ırk diye ayırdın mı? Yoksa hepsini eşit gördün mü? Yoksullara yedirdin mi? Yetimleri barındırdın mı? Varlıklarını insanlar arasında bölüştün mü? Bölüşürken hak yedin mi yemedin mi? İnsan yaptıklarını düşünür. Bunlardan hiç birini doğru dürüst yapmamıştır. İkiyüzlü bir inançla hayatını sürdürmüştür. Bir eli yağda, bir eli balda yaşarken yoksulları, fakirleri suçlamıştır. Akıllı olsalardı. Benim gibi zeki davransalardı. Hangi yoldan olursa olsun kazansalardı demiştir. Allah’a inandığını, Allah’ı çok sevdiğini söylediği halde, Allah’ın yolundan gitmemiştir. Üstelik gidenleri küçümsemiş, horlamış, engellemiştir. Allah’ın yolundan gidenleri kınamış, gücü yettiğinde cezalandırmıştır. Dünyanın nimetlerini hep kendinde toplamaya çalışmış, yetimleri, yoksulları, ihtiyaç sahiplerini yanından kovmuştur. Ama hesap günü neyi görmektedir? Rabbine inananlar, Rabbinin emirlerini yerine getirenler, salat-ı ve zekât-ı ikame edenler, oruç tutanlar, Allah’ın ilkelerine yasalarına göre hayat yaşayanlar, yalan söylemeyenler, yetimlere sahip çıkanlar, yoksulları ihtiyaç sahiplerini gözetenler, insanlar arasında ayırım yapmayanlar, ırk, din, dil, kültür, tarihsel ayrılıklarla kinlerle insanları birbirine düşürmeyenler kurtuluşa ulaşıyorlar. Bütün insanlığı kardeş bilerek Allah’ın yolunu öğütleyenler, dünya nimetlerinin peşinden koşmayarak insanlarla paylaşanlar kurtuluyorlar. Hesap günü yeryüzünde bunların hiç birini yapmayan, Rabbine asi olarak gelen, büyük bir pişmanlıkla, büyük bir özlemle, “Keşke ahiret hayatım için önceden bir şey yapsaydım!” der.

(O insan:) “Ah, keşke, bu hayatım için (dünyadayken iyi) bir şeyler gönderseydim!” diyecektir.

Ve o: “Keşke (dünya) hayatımda (iyi şeyler yapıp da önceden)¹ gönderseydim.” der.

O, “Âh, keşke [gelecek] hayatım için önceden bir hazırlık yapsaydım!” diyecek.

O zaman “Keşke bu hayatım için önceden iyilikler yapsaydım” diyecek. 2/110, 63/10

O diyecek ki: “Ah n’olaydım, keşke bu hayatım için hazırlık yapmış olaydım!”

"Keşke bu (ahiret) hayatım için, önceden (dünyada) sâlih ameller yapsaydım" diyecektir.

(O zaman insan): "Âh, keşke ben bu hayâtım için (iyi işler yapıp) gönderseydim!" der.

Der ki, «Keşke hayatım için (güzel ameller) takdim etmiş olsa idim.»

“Keşke sağlığımda bu hayatım için hazırlık yapsaydım! ” der.

(O zaman insan): "Ah, keşke ben bu hayatım için (iyi işler yapıp) gönderseydim!" der.

Kâfirler: "Kâşki hayâtda bugün içün sâlih a'mâl işleyüb buraya göndere idim" dir.

Der ki: “Ah! Keşke hayatım için önceden bir şeyler yapsaydım.”

(Oysa dünya hayatının ve imtihanın sona erdiği o gün öğüt alma günü değil, karar günüdür. Orada gerçeği anlamak artık işe yaramaz. Ve insanlar her şeyin gerçekliğinin bütün çıplaklığı ile gözler önüne serildiği o gün) şöyle der:
-Keşke hayatım için hazırlıkta bulunsaydım.

“Eyvah,” der. “Keşke bu hayat için bir hazırlık yapsaydım!”

Der ki: "Keşke şu hayatım için önden bir şeyler gönderseydim."

eyide “iy keşki ben ilerü dutmışmışsam dirligüm içün!

Eyide: Kāşki ben ilerü ilete‐y‐düm yaḫşı ‘amel dirligüm‐çün.

O: “Kaş ki, mən əvvəlcədən (axirət) həyatım üçün (yaxşı əməllər) edəydim!” – deyəcəkdir.

He will say: Ah, would that I had sent before me (some provision) for my life!

He will say: "Ah! Would that I had sent forth (good deeds) for (this) my (Future) Life!"