وَاَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّه۪ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوٰىۙ

Ve-emmâ men ḣâfe mekâme rabbihi ve nehâ-nnefse ‘ani-lhevâ

Her kim de Rabbinin makamından korkar ve nefsini hevâdan (kötü ve çirkin arzulardan) sakındırırsa,

Ve ama kim, Rabbinin durağından korkup da nefsi, dileğinden çekmişse.

Hesap gününde Rabbinin huzurunda durmaktan sakınanın ve nefsini kötü arzulardan alıkoyanın

Rabbinin, işlediği ameller, hak ettiği mükâfatlar ve cezalar üzerindeki hükümranlığının, her şeyi ortaya koyarak, hükmünü icra edeceğinin endişesini duyan, azamet ve celâlinden korkanlar ve nefislerini, ihtirasları adına, bâtıl adına konuşmaktan, bâtılı savunmaktan, ihtiraslardan, günahlardan ve haramlardan akıllarını kullanarak men edenlerin de yurtları vardır.

Kim de Rabbinin makamından [2] korkar ve nefsini kötü arzularından alıkoyarsa,*

Kim Rabbinin makamından korkar ve nefsi heva (istek ve tutkular) dan sakındırırsa,

Fakat her kim de Rabbinin makamından korkmuş ve nefsi, şehevattan alıkoymuşsa,

Amma Rabbi olan Allah’ın makamından korkan ve nefsini hevadan menetmiş ise;

40,41. Ama, kim Rabbinin makamından korkup da, kendini kötülüklerden alıkoymuşsa, varacağı yer şüphesiz cennettir.

Tanrı katında durmaktan korkana, kendi havasını bırakana

Ancak kim Rabbinin huzurunda durup hesap vermekten ürkmüş ve nefsini kötü heveslerden uzak tutmuşsa,

40,41. Ama kim Rabbinin azametinden korkup da kendini kötülükten alıkoymuşsa, varacağı yer şüphesiz cennettir.

40,41.Kim de, Rabbinin huzurunda duracağından korkar ve nefsini arzularından alıkoyarsa, şüphesiz, cennet onun sığınağıdır.

40, 41. Rabbinin makamından korkan ve nefsini kötü arzulardan uzaklaştıran için ise şüphesiz cennet yegâne barınaktır.

Rabbinin makamına karşı saygı duyan ve kendini kötü arzulardan alıkoyanlara gelince

Kim de Rabbinin divanında durmaktan korkmuş, nefsini boş heveslerden menetmiş ise,

Herkim de rabbının makamından korkmuş ve nefsi hevadan nehy eylemiş ise

Fakat Rabb'inin huzurunda suçlu olmaktan korkarak, kendisini hevasından¹ uzak tutana,*

Amma, kim Rabbinin makaamından korkdu, nefsini hevâ (ve hevesin) den alıkoyduysa,

40,41. Kim de (kıyâmet günü) Rabbisinin makamından (huzûrunda durmaktan)korkmuş ve nefsi(ni), (kötü) arzulardan men' etmişse, artık şübhesiz (o kimse için) varılacak olan yer, ancak Cennettir!

Rabbinin makamından korkan ve nefsini, tutkularından uzak tutan kimse ise,

Rabbinin huzurunda durmaktan korkan ve nefsini hevesattan menedene gelince;

Kim de Rabbinin makamından korkar ve nefsi de hevâdan sakındırırsa.

Buna karşılık, her an ve her yerde Rabb’inin huzurunda ve O’nun gözetimi altında olduğu bilinciyle davranan, O’nun emirlerine karşı gelmek ve huzur-u ilâhîde mahcup duruma düşmekten korkan ve kendisini kötü arzulardan alıkoyanlara gelince,

40,41. Kim de Rabbinin hükümranlığından1 korkar ve kendisini kötülükten alıkoyarsa, şüphesiz onun varacağı yer de cennettir.*

Ama Rabbinin huzurunda korku ile duranın ve nefsini kötü arzulardan alıkoyanın

Ama kim de Rabbinin huzurunda hesap vermekten korkup benliğini kötü arzu ve heveslerden uzak tutmuş ise. 21/101...103, 37/57…61

Ama Rabbinin yüce makamından korkan ve kendini nefsine (kulluktan) alıkoyan kimseler var ya:

Fakat kim ki, Rabbinin makamından korkmuş ve nefsini hevâdan nehyetmiş ise.

Ama kim Rabbinin divanında durmaktan korkarsa, ve nefsini heva ve hevese uymaktan dizginlerse,

Ama kim Rabbinin divanında dur(up hesap ver)mekten korkmuş ve nefsi(ni) kötü heves(ler) den men'etmişse

Kim de Rabbinin makamından korkar, arzularını dizginlerse[*]*

Ama, kim de Rabbinin makamından korkup, kendisini heveslerine uymaktan alıkoymuşsa..

Kim Rabbinin huzurunda durmaktan korkup da nefsini kötü heveslerden alıkoymuşsa,

Rabbinin yüceliğinden korkup nefsini boş heveslerden yasaklamış olan içinse,

daħı ammā her kim [310b] ķorķdı. çalabı’sı ķatında durmaķ yirinden daħı yıġdı nefsini nefs dileginden

Amma kim (qiyamət günü) Rəbbinin hüzurunda durmaqdan qorxmuş və nəfsinə istəyini (şəfvəti) qadağan etmişsə,

But as for him who feared to stand before his Lord and restrained his soul from lust,

And for such as had entertained the fear of standing before(5945) their Lord´s (tribunal) and had restrained (their) soul from lower desires,*