اَنْ كَانَ ذَا مَالٍ وَبَن۪ينَۜ

En kâne żâ mâlin ve benîn(e)

Malmülk ve evlat sahibi bile olsa.

Mal (servet ve imkân) ve çocuklar (cemaat ve teşkilat) sahibi oldu diye (azgınlaşıp böbürlenen).

mal, mülk, evlat sahibiymiş diye,

“Demek mal ve servet sahibi, oğullarıyla güç ve iktidar sahibi imiş!”

Mal ve oğullar sahibidir diye.

Mal (servet) ve çocuklar sahibi oldu diye,

Mal sahibidir ve oğulları vardır diye, (bunlara itaat etme).

Mal ve evladı var diye, (eşrafa asalak olmuştur.)

14,15. Mal ve çocuklarına güvenip, kendisine okunan âyetlerimize yönelik olarak, “Öncekilerin masalıdır” diyene de uyma!

Oğulları, malları bulunsa dahi başeğme sen

Mal mülk ve oğullarla şımaranlara (sakın yakınlık gösterme!).

14,15,16. Âyâtımız okundığı vakit "Bunlar esâtîr-i kadîmedir" diyenlerin emvâli ve evlâdı kesretli dahî olsa burunlarına bir leke uracağız.

10,11,12,13,14. Diliyle iğneleyen, kovuculuk eden, iyiliği daima önleyen, aşırı giden, suç işleyen, çok yemin eden alçak zorbaya, bütün bunlar dışında bir de soysuzlukla damgalanmış kimseye, mal ve oğulları vardır diye aldırış etmeyesin.

10,11,12,13,14. Yemin edip duran, aşağılık, daima kusur arayıp kınayan, durmadan söz taşıyan, iyiliği hep engelleyen, saldırgan, günaha dadanmış, kaba saba; bütün bunların ötesinde bir de soysuz olan kimseye mal ve oğulları vardır diye, sakın boyun eğme.

10-14. Olur olmaz yemin eden, aşağılık, daima kusur arayıp iğneleyen, durmadan laf götürüp getiren, iyiliği hep engelleyen, saldırgan, günahkâr, huysuz ve kaba, üstelik karakteri bozuk kimselere, serveti ve çocukları var diye sakın boyun eğme.

10, 11, 12, 13, 14. (Resûlüm!) Alabildiğine yemin eden, aşağılık, daima kusur arayıp kınayan, durmadan lâf götürüp getiren, iyiliği hep engelleyen, mütecâviz, günaha dadanmış, kaba ve haşin, bütün bunlardan sonra bir de soysuzlukla damgalanmış kimselerden hiçbirine, mal ve oğulları vardır diye, sakın boyun eğme.

Mal ve çocuk sahibidir diye (onlara uyma).

Mal ve oğulları var diye (böyle davranır).

Mal sahibi olmuş ve oğulları var diye

O, mal ve oğulları var, diye (şımardığı için) böyle (rezilce) davranır.

Mal ve oğulları¹ var diye.

(Öylesini tanıma) mal ve oğullar saahibi olmuş diye.

10,11,12,13,14. (Habîbim, yâ Muhammed!) Çok yemîn eden, aşağılık (kıymetli bir görüşe sâhib olmayan), dâimâ ayıplayan (insanların arkasından dudak büken), hep koğuculuk peşinde gezen, her zaman hayra mâni' olan, haddi aşan (hakkı çiğneyen), alabildiğine günahkâr, zorba; bun(lar)dan sonra (bir de) soysuzlukla damgalanmış kimselerden hiçbirine, mal ve oğullar sâhibi oldu diye itâat etme!

Mal (servet) ve çocuklar sahibi olmuş diye.

Malı ve oğulları çok var diye.

Mal edinmiş, çocuk edinmiş diye sakın ona saygı göstereyim deme.

Mal ve evlât sahibi olması yüzünden, itaat etme.

Mal ve evlat sahibi olsa da⁹

Mal (servet) ve çocuklar sahibi oldu diye.

İşte bu tip insan, mal. mülk ve çoluk. çocuk sahibi olduğundan dolayı,ekonomik ve sosyal imkanı nedeniyle küstahça bir kibre kapılır ve:

Mal ve oğullara sahip oldu diye!

Çünkü bütün bunlar, iki kırık mal sahibi olmaktan kaynaklanıyor.

İnkâr edenler kendilerine verdiğimiz mallar ve evlatlarından dolayı şımarırlar. Rabbin tarafından verilenleri kendilerinin kazandıklarına inanırlar. Rabbinden gelen nimetleri inkâr ederek azgınlaşırlar. Hâlbuki biz o nimetleri onlara imtihan için vermiştik. Şımarıklıkları yüzünden imtihanı kaybederler.

Malı ve çocukları var diye (şımardığından),

14,15. (Bir de) o,¹ servete ve oğullara sahip olduğu için kendisine âyetlerimiz okunduğu zaman: “(Bunlar) eskilerin masallarıdır.” diyene (itaat etme.)

Onun mal-mülk ve çocuk sahibi olmasından mıdır

Neymiş! Mal mülk ve evlat sahibiymiş! 8/36, 48/11

Bütün bunların nedeni,[⁵²³⁹] onun mal ve çocuklara sahip olması idi[⁵²⁴⁰]

13,14. -İnsanlara- kaba ve haşin davranan, soysuz damgasını yemiş olan bir kimseye, mal ve oğullar sahibi olmuş diye, sakın iltifat etme.

Mal ve oğullar sâhibi olmakla (yolunu şaşırmış).

Mal ve oğullar sahibi olmuş diye.

10, 11, 12, 13, 14, 15, 16. Sakın uyma: Servet ve hanedan sahibi diye, o bol bol yemin eden, değersiz adama! O gammaz, söz gezdiren, hayrın önünü kesene, o saldırgana, günaha dadanmışa! Şerefsiz, kaba, hem de soysuz olana! Kendisine âyetlerimiz okunduğunda “Bu eski insanların masalları! ” diyene, yakında onun burnunu dağlayıp damga basarız. [74, 11-26; 6, 25; 8, 31; 46, 17]

Mal ve oğullar sahibi olmuş diye (yolunu şaşırmış).

O, mal ve evlâd sâhibi oldığı içün ona meyl ider misin?

Malı ve oğulları var diye şımarır.

Mal ve oğul sahibi olması sebebiyle.

Malları, oğulları var diye onlara uyma.

Mal ve oğullar sahibi olmuş da ne olmuş?

10-14. daħı boyun virme her and içiciye çoķ ħor olmışdur ādem ardınca yavuz söyleyici yüri-y-ici ķov-ıla yıġıcı ħayrı ḥaddan geçici çoķ yazuķlu iri aśarmaz şundan śoñra ḥaramza eger oldur-ise mal issi daħı oġlanlar issi.

olduġı‐çun māl eyesi ve oġul ḳız eyesi.

O, mal-dövlət, oğul-uşaq sahibi olsa belə!

It is because he is possessed of wealth and children

Because(5602) he possesses wealth and (numerous) sons.