Kul innî eḣâfu in ‘asaytu rabbî ‘ażâbe yevmin ‘azîm(in)
De ki: Ben, Rabbime isyan edersem pek büyük günün azabından korkarım.
De ki: "Şüphesiz Ben, Rabbime isyan edersem (ve zalimlerin himayesine girersem) o büyük günün azabından korkarım."
De ki: Eğer ben Rabbime isyan edersem, o büyük günün azabından elbette korkarım.
“Ben Rabbime isyan edersem, büyük bir günün azabından korkarım" de.
De ki: "Ben Rabbime karşı gelirsem büyük bir günün azabından korkarım."
De ki: 'Şüphesiz ben, Rabbime isyan edersem o büyük günün azabından korkarım.'
De ki: “- Eğer ben, Rabbime isyan edersem, cidden büyük bir günün azabından korkarım.
De ki: “Eğer Rabbime isyan edersem, büyük bir günün belasının başıma gelmesinden korkarım.
De ki: “Eğer Rabbime isyan edersem, büyük bir günün azabından korkarım.”
Diyesin ki: «Ben Tanrıma karşı azarsam, büyük günün azabından korkarım»
De ki: “Eğer ben, Rabbime karşı saygısızlık edersem, cidden büyük bir günün azabından korkarım!”
"Ben rabbime isyân iderek büyük günün ’azâbına dûçâr olmakdan korkarım."
"Ben Rabbime karşı gelirsem, büyük günün azabından korkarım" de.
De ki: “Ben Rabbime isyan edersem gerçekten, büyük bir günün (kıyamet gününün) azabından korkarım.”
De ki: “Ben rabbime isyan edersem gerçekten büyük günün (âhiret) azabına uğrayacağımdan korkarım.”
De ki: Ben, Rabbim'e isyan edersem gerçekten büyük bir günün (kıyametin) azabından korkarım.
"Rabbime isyan ettiğim taktirde büyük günün azabından korkarım," de.
De ki: "Eğer Rabbime isyan edersem, büyük bir günün azabından korkarım".
Ben, de: rabbime ısyan edecek olursam cidden büyük bir günün azabından korkarım
De ki: “(*Farz-ı muhâl) ben Rabbime isyan edersem gerçekten, büyük bir günün (hesap gününün) azabından korkarım.”
Eğer Rabb'ime isyan edersem; büyük günün azabından korkarım.
De ki: «Eğer ben Rabbime isyan edersem o büyük günün azabından elbette korkarım».
De ki: “Şübhesiz ben eğer Rabbime isyân edersem, büyük bir günün (kıyâmet gününün) azâbından korkarım!”
De ki: “Eğer ben, (buyruklarını yerine getirmemekle) Rabbime karşı gelirsem, cidden büyük bir günün azabından korkarım!”
Deki “Ben (Allah’dan başkalarına kulluk edip) Rabbime isyan edersem, büyük bir günün azabından korkarım.
De ki: "Eğer ben çalabıma karşı ayaklanacak olursam ulu günün azabından besbelli ki korkarım."
De ki Rabbime karşı gelirsem kıyamet günü büyük azaptan korkarım.
(Ve yine) De ki: “Ben Rabbime isyan edersem, büyük bir günün azabından korkarım.”
De ki: “Ben Rabbime karşı gelirsem, büyük günün azabından korkarım.”
De ki: “Doğrusu ben, inkârcıların arzu ve heveslerine uyup Rabb’imin emirlerine karşı gelecek olursam, tüm insanların hesaba çekileceği o dehşetli Gün başıma gelecek azaptan korkarım.”
De ki:
“Ben, eğer rabbime isyan ettiysem, çok büyük bir günün azabından korkarım”.
Allah’ıma karşı gelirsem, o müthiş günün cezasından korkarım ben ” de.
“Ben Rabbime isyan edersem gerçekten büyük bir günün azabından korkarım.”
De ki: “Bakın, [bu şekilde] Rabbime isyan etseydim, o çetin [Hesap] Gün[ün]de [başıma gelecek olan] azaptan korkardım”.
De ki: “Eğer ben, Rabbimin emrine karşı gelirsem elbet korkunç bir günün azabından korkarım.” 13/21, 16/50, 33/39, 39/13
De ki: “Eğer Rabbime karşı gelirsem, elbet korkunç bir günün azabından korkarım.”
De ki: Şayet ben, Rabbime isyan edecek olursam, elbette ben büyük günün (kıyamet gününün) azabından korkarım!
De ki: "Eğer Rabbime isyân edersem, büyük bir günün azabından korkarım!"
De ki: «Eğer ben Rabbime isyan edersem elbette büyük günün azabından korkarım.»
De ki: “Ben Rabbime isyan etmem halinde, ileride gelecek büyük bir günün azabından korkarım. ”
De ki: "Eğer Rabbime isyan edersem, büyük bir günün azabından korkarım!"
Di ki: Eğer ben rabbime 'isyân ider isem büyük günün (kıyâmetin) 'azâbından korkarım.
De ki “Eğer Rabbime baş kaldıracak olsam, ben o büyük günün azabından korkarım.”
De ki:-Ben, Rabbime isyan edersem büyük bir günün azabından korkarım.
De ki: Rabbime isyan edecek olursam, büyük bir günün azabından korkarım.
Şunu da söyle: "Rabbime isyan edersem büyük bir günün azabından korkarım ben."
eyit: “bayıķ ben ķorķarın eger āsį olur-isem çalabuma 'aźābından ulu günüñ.”
Eyit yā Muḥammed: Ben ḳorḳar‐men di, eger ben ‘āṣī olsam beni yaradana,bir günüñ ‘aẕābından ki uludur.
De: “Əgər mən Rəbbimə asi olsam, böyük günün (qiyamət gününün) əzabından qorxaram”.
Say: I fear, if I rebel against my Lord, the retribution of an Awful Day.
Say: "I would, if I disobeyed my Lord, indeed have fear of the penalty of a Mighty Day.
Designed by ÖFK En iyi 1024 x 768 pikselde görüntülenir. |