قَالُٓوا اِنَّا كُنَّا قَبْلُ ف۪ٓي اَهْلِنَا مُشْفِق۪ينَ

Kâlû innâ kunnâ kablu fî ehlinâ muşfikîn(e)

Derler ki: Gerçekten de daha önce ehlimizin içinde, ilimizde, yurdumuzda, korku içindeydik biz.

"Doğrusu biz daha önce, ailemiz (yakın çevremiz) içinde (ahirette bize nasıl davranılacak ve akıbetimiz nasıl olacak? diye) endişe edip-korkardık" diyeceklerdir.

diyecekler ki: “Bakın, dünyada iken çoluk çocuğumuzun arasında yaşarken, günaha düşmekten ve sonumuzdan korku içindeydik.

“Daha önce biz, kabilemiz, aşiretimiz içinde bile, ilâhî azaptan korkarak Allah'ın emirlerine itina gösterirdik.”derler.

Derler ki: "Biz daha önce ailemiz içindeyken endişeliydik.

Dediler ki: 'Biz doğrusu daha önce, ailemiz (yakın akrabalarımız) içinde endişe edip-korkardık.'

Şöyle derler: “- Biz, bundan önce ailemizle birlikte (dünyada iken azabdan ve Allah'a isyan etmekten) korkuyorduk.

“Biz daha önce ailemizin içinde iken, (sonumuzun ne olacağından) titrerdik.

Şöyle derler: “Şüphesiz biz bundan önce ailemizin içerisinde korkardık.”

Bundan önce ilimizde korku içinde idik!

Şöyle derler: “Biz, bundan önce (dünyada) ailemizle birlikte (azaptan ve Allah'a karşı gelmekten) sakınırdık.

"Biz vaktiyle ’âilelerimiz içün müşfik idik."

26,27,28. "Doğrusu bundan önce ailemizin yanında bile korku içindeydik; Allah lütfedip bizi kavurucu azabdan korudu; doğrusu bundan önce de O'na yalvarıyorduk; şüphesiz O, iyilik yapandır, acıyandır" derler.*

Derler ki: “Şüphesiz daha önce biz, ailemiz içinde yaşarken (Allah’a isyandan) korkardık.”

“Doğrusu biz” derler, “Daha önce yakınlarımız arasındayken için için bir korku taşımaktaydık (değil mi?)

Derler ki: «Daha önce biz, aile çevremiz içinde bile (ilâhî azaptan) korkardık.»

"Daha önce halkımızın arasında çekinirdik," derler,

Ve diyorlar ki: "Gerçekte biz daha önce (dünya hayatında) âilemiz içinde (âkibetimizden) korkardık".

Demektedirler: evet biz bundan evvel ilimizde korkular içinde idik

Derler ki: “Şüphesiz biz, daha önce (dünyada) ailemiz içinde yaşarken (Allah’a isyandan ve isyanın neticesi olan azaptan) korkardık.

“Doğrusu biz, daha önce ailemizden dolayı korkuyorduk.”

(Şöyle) diyerek: «Biz hakıykat bundan evvel (dünyâda) ailelerimiz içinde (aakıbetimizden) korkanlardık».

Şöyle derler: “Biz ailemizin yanında daha önce kaygı içindeydik.

Derler ki: “Daha önce gerçekten biz, (dünyada) âilemizin yanında iken (Allah'dan)korkan kimselerdik!”

26 , 27. ‘’Biz daha önce (dünyada) ailemiz içinde iken sonumuzdan endişe ederdik. Ama Allah bize lütfetti ve bizi, o kavuran ateşten korudu’’ derler.

“Biz dünyada, ailemiz içinde iken korku içinde idik.”

Şöyle diyeceklerdir: "Doğrusu biz dünyada çoluğumuz çocuğumuz arasında iken yüreğimiz titrerdi.

Sohbet sırasında şöyle diyecekler: Biz bundan evvel dünyada ailemiz arasındayken Allah/tan perva ederdik.

Derler ki: “Muhakkak biz daha önce ailemiz içinde yaşarken korku içindeydik [muşfikîn].”

Derler ki: “Biz doğrusu daha önce, ailemiz içinde (ilahi azaptan) endişe edip korkanlardık.”

“Doğrusu biz,” diyecekler, “geçmişte, en mutlu olduğumuz anlarda, çoluk çocuğumuz arasında yaşarken bile, Rabb’imizin azâbından çok korkardık!”

Dediler ki: -“Biz, ailemizin içinde daha önce endişeliydik”.

" Biz derler, daha önce ailemiz yanında iken diken üstünde idik.

Derler ki: "Şüphesiz daha önce biz, ailemiz içinde yaşarken Allah’a karşı gelmekten korkardık! Onun için elimizden geldiğince Allah’ın yasalarına uyarak yaşardık!"

Demiş (olacak)lar ki: “Daha önce biz, ailemiz içinde (azaptan) korkardık.

25,26. (Cennettekiler) birbirleriyle: “Doğrusu biz bundan önce ailemiz(in akıbeti) hakkında çok korkar idik.”¹ diyerek sohbet edecekler.²

Onlar, “Bakın” diyecekler, “eskiden, çoluk-çocuğumuz arasında yaşadığımız sıralarda, [Allah’ın bizden razı olmadığını düşünerek] korku içindeydik; ¹⁵

– Biz, çoluk çocuğumuzla beraberken sonumuz ne olacak diye endişe edip tir tir titrerdik. 13/21, 24/37

Diyecekler ki: “Vaktiyle bizler, ailemiz hakkında endişeye kapılıp tir tir titrerdik;[⁴⁷⁵⁶]

25,26. Cennetlikler birbiriyle sohbet ederler ve: "Biz daha önce -dünyadayken- ailemiz içinde, ilahi azaptan korkardık. (Yüreklerimiz titrer sonumuz ne olacak, diye endişe ederdik)

Daha önce biz âilemiz içinde (iken sonumuzdan) korkardık, dediler.

Derler ki: «Biz muhakkak ki, evvelce ailelerimiz arasında korkar kimseler idik.»

26, 27. Biz dünyada, ailemiz içinde iken sonumuzdan endişe ederdik. Ama şükürler olsun ki Allah bize lütfetti ve bizi, o kavuran ateşten korudu.

Daha önce biz ailemiz içinde (iken sonumuzdan) korkardık. dediler.

Ve: "Biz bundan evvel dünyâda ehlimiz arasında Allâh'ın 'azâbından korkardık."

“Dünyadayken ailemizin akıbeti konusunda yüreğimiz titrerdi değil mi?

-Biz, ailemizin yanında, daha önce korku içindeydik, derler.

Derler ki: “Biz bundan önce ailemizin arasındayken korkardık.

Ve derler: "Daha önce biz, ailemiz içinde endişe ile ürperiyorduk."

eyittiler: “bayıķ biz olduķ ilerüden ya'nį dünyede ķavmumuzdan ķorķıcılar.”

Eyideler: Biz bundan burun dünyāda ehlümüzden ḳorḳarduḳ ‘iṣyāndan.

Və (söhbət əsnasında) belə deyəcəklər: “Biz bundan əvvəl (dünyada) ailəmiz içində olarkən (Rəbbimizin əzabından) qorxardıq.

Saying: Lo! of old, when we were with our families, we were ever anxious;

They will say: "Aforetime, we were not without fear for the sake of our people.(5060)