Men ‘amile sâlihan felinefsih(i)(s) vemen esâe fe’aleyhâ(k) vemâ rabbuke bizallâmin lil’abîd(i)
Ve kim iyi bir iş yaparsa faydası kendisinedir ve kim kötülükte bulunursa zararı kendisine ve Rabbin, kullarına zulmetmez kesin olarak.
Elbette, her kim (Allah’ın rızasına ve insanların hayrına) yararlı iş yaparsa kendi menfaatine, kim de kötülük (ve tembellik) yaparsa kendi aleyhinedir. Rabbin kullarına karşı asla zulmedici değildir.
Kim doğru ve yararlı bir iş yaparsa, kendi iyiliği için yapmış olur. Ve kim de kötülük yaparsa, zararı kendisinedir. Rabbin kullarına kesinlikle haksızlık yapmaz.
Gevşekliliği bırakıp, hâlis niyet ve amaçlarla, İslâm esaslarını, İslâmî düzeni hayata geçiren, iş barışı içinde bilinçli, planlı, mükemmel, meşrû, faydalı, verimli çalışarak nimetin-ürünün bollaşmasını sağlayan, yerinde, haklı çıkışlar yaparak, düzelmeye, iyiliğe, iyileştirmeye ön ayak olan, cârî-kalıcı hayırlar-sâlih ameller işleyen, kendine iyilik etmiş olur. Kötü icraat yapan, kötülük eden, işlerini kötü yapan da kendine kötülük etmiş olur. Senin Rabbin kullarına zâlimce davranmaz.
Kim bir salih amel işlerse bu kendi lehinedir. Kim de kötülük ederse yalnız kendi aleyhine sapıtır. Rabbin kullara zulmedici değildir.
Kim salih bir amelde bulunursa, kendi lehinedir, kim de kötülük ederse, o da kendi aleyhinedir. Senin Rabbin, kullara zulmedici değildir.
Kim salih amel işlerse, (sevabı) kendine; kim de kötülük ederse, (cezası) yine kendinedir. Yoksa Rabbin, asla kullara zulmedici değildir.
(Hâlbuki) kim iyi bir iş yaparsa, o kendine yapar. Kim de kötü bir iş yaparsa, o da aleyhine olur. Çünkü Rabbin, kullarına zulmedici değildir.
Kim iyi bir iş yaparsa kendi yararına, kim de kötülük yaparsa kendi zararınadır. Rabbin, kullarına hiçbir haksızlık yapmaz.
Yararlı iş gören, kendisinedir; kötü iş gören de, yine kendisine, Tanrın kullarına zalim değildir
Kim doğru ve yararlı bir iş yaparsa, kendi iyiliği için yapmış olur ve kim de kötülük yaparsa kendi aleyhine yapmış olur. Allah hiçbir zaman kullarına haksızlık etmez.
Kim a’mâl-i sâlihada bulunur ise nefsine iyilik itmiş olur kim seyyiâtda bulunur ise kendi ’aleyhine hareket itmiş olur Allâh ’ibâdı hakkında zâlim değildir.
Kim yararlı iş işlerse kendi lehinedir; kim de kötülük işlerse kendi aleyhinedir. Rabbin, kullara karşı zalim değildir.
Kim iyi bir iş yaparsa kendi lehinedir. Kim de kötülük yaparsa kendi aleyhinedir. Rabbin, kullara (zerre kadar) zulmedici değildir.
Kim dine ve dünyaya yararlı bir iş yaparsa kendi iyiliği için yapmış olur; kim de kötülük işlerse kendi aleyhine işlemiş olur. Senin rabbin kullarına asla haksızlık etmez.
Kim iyi bir iş yaparsa, bu kendi lehinedir. Kim de kötülük yaparsa aleyhinedir. Rabbin kullara zulmedici değildir.
Kim erdemli davranırsa kendi yararınadır. Kim kötü davranırsa kendi zararınadır. Rabbin, kullara zulmetmez.
Her kim iyi bir iş yaparsa, kendi lehine yapmış olur. Kim de bir kötülük yaparsa, kendi aleyhine yapmış olur. Rabbin kullara zulmedecek değildir.
İyi iş yapan kendine, kötü yapan yine kendinedir, yoksa rabbın kullara zulümkâr değildir
Kim sâlih bir amelde bulunursa, kendi lehinedir, kim de kötülük ederse, o da kendi aleyhinedir. Rabbin, kullarına asla zulmetmez.
Kim iyi amel (ve hareket) ederse (bu), kendi lehine, kim de kötülük ederse bu da kendi aleyhinedir. (Yoksa) Rabbin kullarına (zerrece) zulümkâr değildir.
Kim sâlih bir amel işlerse, artık kendi lehinedir; kim de kötülük ederse, o takdirde (o da) kendi aleyhinedir. Rabbin ise kullar(ın)a aslâ zulmedici değildir!(2)
Kim iyi bir iş yapmışsa, bu kendi lehinedir. Kim de kötülük yapmışsa aleyhinedir. Rabbin ise kullara (asla) zulmedici değildir.
Kim doğru ve yararlı işler yaparsa kendisi için yapmıştır, kimde kötü bir iş yaparsa kendi aleyhinedir. Rabbin kullarına zulmedici değildir.
Herkim iyilik işlerse kendinedir, herkim de kötülük işlerse o da kendinedir. Senin çalabın kullarına karşı hiç kıyıcı değildir.
Her kim iyi iş işlerse kendisi için işler, her kim kötülük yaparsa yine kendine eder, Rabbin kulları hakkında asla zulümkâr değildir.
Kim salih bir amelde bulunursa kendi nefsi lehinedir; kim de kötülük ederse, o da kendi aleyhinedir. Senin Rabbin, kullara zulmedici değildir.
Her kim güzel bir iş yaparsa, yalnızca kendi iyiliği için yapmış olur ve kim de kötülük işlerse, o da ancak kendisine zarar vermiş olur. Unutma; Rabb’in, kullarına asla zulmetmez!
Kim salih amel işlediyse (iyi iş yaptıysa), kendi lehinedir. Kim kötülük yaptıysa, kendi aleyhinedir. Senin rabbin Kullar’a zulmedici değildir.
İyilik yapan iyilik, kötülük yapan kötülük bulur. Senin Rabb’in kullarına asla zulmetmez.
“Kim iyi bir iş yaparsa kendi lehine iyilik yapar. Kim kötülük yaparsa kendi aleyhine kötülük yapar. Rabbin hiçbir insana yapmadığı şeyler nedeniyle ceza vererek zulmetmez.”
Kim iyi bir iş yaparsa (bu) kendi lehinedir. Kim de kötülük yaparsa kendi aleyhinedir. [*] Rabbin kullara asla haksızlık edici değildir.
Kim (inandığı) iyi işleri yaşarsa, kendisinin iyiliğinedir, kim de kötülük ederse, o da kendi zararınadır. Çünkü senin Rabbin, kesinlikle kullara zulmedici değildir.
KİM doğru ve yararlı bir iş yaparsa, kendi iyiliği için yapmış olur; ve kim de kötülük işlerse kendi aleyhine işlemiş olur: Allah hiçbir zaman kullarına haksızlık yapmaz.
Artık kim iyi ve güzel işler yaparsa, bunu kendisi için yapmış olur. Kim de kötü bir iş yaparsa o da bunu kendi aleyhine yapmış olur. Zira senin Rabbinin kullarına zulmedip haksızlık etme ihtimali yoktur. 2/110-286, 10/108
KİM Allah’ı razı edecek iş işlerse kendi lehine olur; kim de kötülük işlerse kendi aleyhine olur: Rabbinin kullarına zulmetme ihtimali asla bulunmamaktadır.[⁴²⁸⁶]
Kim sâlih amel işlerse, kendi yararınadır, kim de kötülük yaparsa, kendi zararınadır. Rabbin kullarına asla zulmetmez. (Onlar azabı hak etmişlerdir)
Kim iyi iş yaparsa yararı kendisinedir ve kim kötülük yaparsa zaran kendisinedir. Rabbin kullara zulmedici değildir.
Kim bir sâlih iş yaparsa artık kendi nefsi içindir ve kim kötülükte bulunursa artık kendi nefsi aleyhinedir ve Rabbin, kulları için zulmedici değildir.
Kim makbul ve güzel işler yaparsa kendi lehine, kim kötülük yaparsa kendi aleyhinedir. Rabbin kullarına asla zulmetmez.
Kim iyi iş yaparsa yararı kendisinedir ve kim kötülük yaparsa zararı kendisinedir. Rabbin kullara zulmedici değildir.
Sâlih işleyen kimse kendi nefsine işler ve fenâlık işleyen de kendinedir. Rabbin kullarına zulüm idici olmadı.
İyi işler yapan kendi için yapar. Kötülük yapan da kendi aleyhine yapar. Senin Sahibin kullarına yanlış yapmaz.
Kim doğru olanı yaparsa, kendisi içindir. Kim de kötülük yaparsa kendi aleyhinedir. Rabbin, kullara asla zulmedici değildir.
Kim güzel bir iş yaparsa kendisi için yapar. Kötülük işleyen de kendi aleyhine işler. Yoksa Rabbin kullarına haksızlık edecek değildir.
Kim hayra ve barışa yönelik bir iş yaparsa kendi lehinedir. Kim de kötülük yaparsa kendi aleyhinedir. Rabbin, kullara asla zulmetmez.
her kim işler-ise eyü iş gendüzi içündür her kim yavuz işler-ise gendüzi üzere. [257a] daħı degül çalabuñ žulm eyleyici ķullara.
Kim ki ‘amel‐i ṣāliḥ işlese öz nefsi‐çündür müzdi ve kim yamanlıḳ işlesevebāli özine. Tañrı Ta‘ālā ẓulm idici degüldür ḳullarına.
Yaxşı iş görənin xeyiri özünə, pislik edənin də zərəri özünə olar. (Ya Peyğəmbər!) Sənin Rəbbin (haqsız yerə) bəndələrə zülm edən deyildir!
Whoso doeth right it is for his soul, and whoso doeth wrong it is against it. And thy Lord is not at all a tyrant to His slaves.
Whoever works righteousness benefits his own soul; whoever works evil, it is against his own soul: nor is thy Lord ever unjust (in the least) to His Servants.
Designed by ÖFK En iyi 1024 x 768 pikselde görüntülenir. |