اَنْ تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتٰى عَلٰى مَا فَرَّطْتُ ف۪ي جَنْبِ اللّٰهِ وَاِنْ كُنْتُ لَمِنَ السَّاخِر۪ينَۙ

En tekûle nefsun yâ hasratâ ‘alâ mâ ferrattu fî cenbi(A)llâhi ve-in kuntu lemine-ssâḣirîn(e)

Herkesin, Allah katından bir sevap kazanamadım, hey gidi hey ve gerçekten de alay edenlerdendim dediği.

Kişinin (yana yakıla): "Allah yanında (O’na karşı kullukta) yaptığım kusurlardan dolayı yazıklar olsun (bana!) Doğrusu ben, (Allah’ın diniyle) alay edenlerdendim!.." diyeceği (gün gelmeden önce Hakka ve hayra yönelip hazırlık yapınız.)

Kişinin yana yakıla şöyle diyeceği gün: “Allah'a karşı kullukta yaptığım kusurlardan dolayı yazıklar olsun bana, doğrusu ben Allah'ın diniyle alay edenlerdendim.

Her nefsin, herkesin:
“Allah'ın huzurunda sergilediğim umursamaz davranışlarımdan, Kur'ân'ı küçümsememden dolayı eyvah, bana yazıklar olsun. Ben alay edenlerdendim.” diyeceği günden önce Kur'ân'a tâbi olun.

Bir canın: "Allah'a itaatte kusur edişimden dolayı yazıklar olsun! Doğrusu ben alay edenlerdendim" demesinden (önce).

Kişinin (yana yakıla) şöyle diyeceği (gün): 'Allah yanında (kullukta) yaptığım kusurlardan dolayı yazıklar olsun (bana) doğrusu ben, (Allah'ın diniyle) alay edenlerdendim.'

Sonra günahkâr nefsin şöyle demesi var: “- Yazık bana! Allah'a ibadette kusur etmişim. Ben (Kur'an ve müminlerle) alay edenlerdenim.”

Ki kişi demesin: “Allah’tan yana yaptığım eksikliklerden dolayı bana yazıklar olsun! Ben gerçekten (o mesajlar ile) alay edenlerden idim.”

55,56. “Siz farkında olmadan ansızın başınıza azap gelmeden önce, Rabbinizden size indirilen en güzel kitaba uyunuz ki, hiçbir insan, “Allah'a karşı aşırı gittiğim, küçümseyenlerden biri olduğum için yazıklar olsun bana!” demesin.

Hiçbir kimse: «Allaha karşı yaptığım taşkınlıktan dolayı, bana yazıklar olsun; ben alay ediyorum!» demeye; ya da: «Allah beni doğru yola iletseydi sakınçlardan olurdum!» demeye; yahut azabı gördüğü zaman: «Bir kez daha döneydim, iyilerden olurdum!» Demeden önce, Allaha yönelin, ona teslim olun, sonra yardım olunmazsız

Kişinin: “Allah'a karşı umursamaz davrandığım ve (hakikati) küçümseyenlerden biri olduğum için yazıklar olsun bana!” diyeceği (günden sakının)!

56,57. Sonra nefis "Eyvâh bana ki Allâh’a karşu günâhkâr oldum, hak ile istihzâ itdim, Allâh hidâyet ide idi ben de Allâh’dan korkanlar meyânında bulunur idim" diyecek.

Kişinin: "Allah'a karşı aşırı gitmemden ötürü bana yazıklar olsun. Gerçekten ben alaya alanlardandım" diyeceği günden sakının.

55,56. Farkında olmadan azap size ansızın gelmeden önce, Rabbinizden size indirilenin en güzeline uyun ki, kişi, “Allah’ın yanında, işlediğim kusurlardan dolayı vay hâlime! Gerçekten ben alay edenlerden idim” demesin.

Ki sonra hiç kimse, “Allah’a itaat hususunda gerekeni yapmadığım için yazıklar olsun bana! Ben gerçekten de (İslâm ile) alay edenler arasında yer almıştım” diyerek (kendi kendini kınamasın);

Kişinin: Allah'a yakınlık konusunda kusurlu davrandığım için bana yazıklar olsun! Gerçekten ben alay edenlerdendim (diyeceği günden sakının)!

Ki kişi, "ALLAH'ın öğretisine aldırmamaktan ötürü vay halime; doğrusu ben alay edenlerdendim," demesin

(O günden sakının ki günahkar) nefis şöyle diyecektir: "Allah'ın yanında yaptığım kusurlardan dolayı yazık bana! Doğrusu ben alay edenlerdendim."

Diyeceği gün bir nefis: eyvah, Allah yanında yaptığım eksikliklerden dolayı hasretime bak, doğrusu ben eğlenenlerden idim

(Kişinin, çok büyük bir pişmanlıkla,) “Allah’a karşı bunca kusurumdan (itaatsizliğimden) dolayı yazıklar olsun bana! Gerçekten ben, (Allah’ın diniyle) alay edenlerdendim.”

Sonunda: “Allah'a karşı aşırı gittiğimden dolayı yazıklar olsun bana! Doğrusu ben alay edenlerdendim.” denmemesi için;

(O azâb günü) her nefsin «Allah yanında işlediğim taksıyrlerden dolayı vay hasret (ve nedamet) ime! Hakıykat, hakıykat ben (Onun diniyle, kitabiyle) eğlenenlerdendim» diyeceği,

Tâ ki bir nefis: “Allah hakkında işlediğim kusurlardan dolayı yazıklar olsun bana! Gerçekten (ben) alay edenlerdendim” demesin!

Ki, hiçbir insan (kıyamet günü) "Allah’a karşı umursamaz davrandığım ve (hakikati) küçümseyenlerden biri olduğum için (bugün pişmanım) yazıklar olsun bana!"demesin;

Bir nefsin “Allah’ın yanından gelen kitabı umursamadığım ve onu alaya almamdan dolayı bana yazıklar olsun” demeden önce, Allah’ın indirdiğine teslim olun.

Şunun için:Ç Kimse demesin ki: "Allah’a karşı ettiklerimden dolayı bana yazık oldu, çünkü eğlenenlerden bir de bendim."

Şunun için ki günahkâr bir kişi «Allah/a karşı yaptığım kusurlardan dolayı eyvah bana yazık oldu! Ben gerçekten, mü/minleri maskaraya alanlar sırasındaydım» demesin.

(Yarın) kişi “Eyvâh, Rabbime karşı işlediğim aşırılıktan dolayı vay hâlime! Üstelik bir de ben alay edenlerdendim” demesin.

Kişinin, “Allah'a karşı aşırı gitmemden ötürü bana yazıklar olsun! Gerçekten ben alaya alanlardandım” diyeceği (günden sakının).

Ey insanlar! Sizi böyle açık ve net olarak uyarıyoruz ki, hiç kimse Hesap Günü yargı önüne çıkarılınca, “Eyvah, Allah’a karşı işlediğim günahlardan dolayı yazıklar olsun bana! Meğer ben, ne büyük hakîkatleri alaya alıyormuşum da haberim yokmuş!” demesin.

“Bir nefis: -‘Allah’ın yanında ifrat-tefrıt ettiğim (aşırı gittiğim) şeylere karşı eyvahlar olsun bana! Ben elbette Alaycılar’dandım’ demeden önce!”.

Vay başıma gelenler! Allah'a karşı ne büyük küstahlık etmişim meğer, demeden. Vay ben de mi dalgacıymışım demeden. "

İnsan; "Allah’a karşı kusurlu davrandığım için bana yuh olsun! Gerçekten ben alay edenlerdendim!"

Herhangi bir kişinin ‘Allah’ın katında (O’nun buyruklarını) umursamamamdan dolayı [*] ah, yazıklar olsun (bana)! Doğrusu ben alay edenlerdendim!’ demesi(nden önce Kur’an’a uyun)!

(Zira o gün gelince) kişinin: “Allah’a karşı (kullukta) yaptığım kusurlardan ve (Allah’ın diniyle) alay ettiğimden dolayı yazıklar olsun (bana).” demesi,

ki hiçbir insan ⁶⁰ [Kıyamet Günü] “Allah’a karşı umursamaz davrandığım ve [hakikati] küçümseyenlerden biri olduğum için yazıklar olsun bana!” demesin;

Ki sonunda şunu demek zorunda kalmayasınız: – Eyvah Allah’a karşı işlediğim kusurlardan ve gerçeklerle alay edenlerden olduğum için yazıklar olsun bana. 6/31, 21/67

ki, hiç kimse, “Allah’a karşı yabancılaştığım ve gerçeği alay konusu yaptığım için vay benim halime” demesin!

(O günden sakının ki, günahkâr) Kişi (çok pişman olacak ve) "Allah’a karşı aşırı gittiğimden dolayı yazıklar olsun bana! Doğrusu ben (O’nun ayetleriyle) alay edenlerden olmuştum!"

Eğer alay edilip küçük düşürülenden olduğumda; Allah’ın yanında (Allah’a rağmen) nefsin İşlediği aşırılıklar dan dolayı vay bana demekne kötü.. )

Her nefsin, «Allah'a karşı yaptığım kusurlardan dolayı eyvah bana yazıklar olsun ve ben müstehzilerden olmuş idim,» demesinden evvel (insan, halini ıslah etmelidir.)

Ta ki kişi şöyle demeye mecbur kalmasın: “Rabbime karşı yaptığım bunca kusurdan dolayı yazıklar olsun bana! Yazıklar olsun bana ki ben O'nun diniyle, kitabıyla alay edenler arasında yer aldım! ”

(O gün günahkar) nefsin şöyle demesinden sakının: "Allah'ın yanında (O'na kullukta) kusur edişimden dolayı vah (bana). Gerçekten ben alay edenlerdendim."

Nefsin hasret ve nedâmetle: "Eyvâh! Allâh Te'âlâ'ya tâ'atda kusur itdim. Ve itâ'atden kusurdan başka da dîn-i İslâm ile istihzâ idenlerden oldum"

Sonra kalkıp şöyle der: “Allah’a karşı çok kusur işledim; her şeyi kaybettim. Gerçekten ben hafife alanlardandım”

Kişinin: Allah'a karşı işlediğim kusurlardan ve aldatılanlardan olduğum için bana yazıklar olsun demesinden önce…

Tâ ki, öyle bir gün geldiğinde, kişi “Allah'a karşı işlediğim kusurlar yüzünden yazıklar olsun bana ki alay edenler arasındaydım!” demesin.

Benlik şöyle diyecektir o zaman: "Allah'a karşı aşırı gitmem yüzünden başıma gelenlere bak! Alay edip duranlardan biriydim doğrusu!..."

eyitmeginden nefs “iy ḥasretüm anuñ üzere kim taķsırlıķ eyledüm Tañrı yaķınlıġında ŧa'atında! daħı bayıķ oldum-ıdı yañśulayıcılardan.”

Bir nefs eyitmezden burun ki iy benüm peşīmānlıġum taḳṣīr eyledügüm‐çün Allāh ḥaḳḳında. Daḫı ben masḫaralıġa alanlardan idüm.

(Elə edin ki, sonradan) bir kəs: “Allaha itaət barəsində etdiyim təqsirlərə görə vay halıma! Həqiqətən, mən (Allahın hökmlərinə, Qur’ana, Peyğəmbərə və mö’minlərə) istehza edirdim!” – deməsin.

Lest any soul should say Alas, my grief that I was unmindful of Allah, and I was indeed among the scoffers!

"Lest the soul should (then) say: ´Ah! Woe is me!- (4327) In that I neglected (my duty) towards Allah, and was but among those who mocked!´-