فَرَاغَ اِلٰٓى اٰلِهَتِهِمْ فَقَالَ اَلَا تَأْكُلُونَۚ

Ferâġa ilâ âlihetihim fekâle elâ te/kulûn(e)

Derken o da onların mabutları olan putlara gidip demişti ki: Neye yemek yemiyorsunuz?

Derken gizlice onların (puthanesine girip sahte) ilahlarına sokularak: "Yemek yemiyor musunuz?" diye (takılmıştı).

İbrahim de kimselerin bulunmadığı o günde, onların put ve sahte ilahlarına yaklaştı da, “Önünüze kutsallaştırılmak üzere konulmuş bu güzelim yemeklerden niçin yemiyorsunuz?

Bir kurnazlık yaparak gizlice putların yanına gitti. Önlerindeki yemeklere bakarak, alaylı bir ifadeyle:
“Yemeyecek misiniz?” dedi.

O da gizlice onların ilâhlarının yanına sokulup: "Hani yemiyor musunuz?" dedi.

Bunun üzerine onların ilahlarına sokulup: “Yemek yemiyor musunuz?” dedi.

Bunun üzerine gizlice onların ilâhlarına (putlarına) varıb dedi ki: “- (Şu yanınızda bulunan yemekleri) yemez misiniz?”

Bunun üzerine gizlice onların ilahlarına vardı. “Hiç yer misiniz?” dedi.

O da tanrılarına yöneldi, “Yemez misiniz?” dedi.

91,92. Gizlice, İbrahim putlara giderek: «Yiyip içmez misiniz? Niçin söylemezsiniz?»

(Ve İbrahim) onların tanrılarına gizlice yönelip: “Yemek yemiyor musunuz?” diye sordu?

91,92. Gizlice putların yanına gitdi: "Niçün yemiyorsunuz? Niçün lakırdı söylemiyorsunuz?" didi.

91,92. O da onların tanrılarına gizlice yönelip: "Sundukları yiyecekleri yemiyor musunuz? Ne o, konuşmuyor musunuz?" dedi.

İbrahim, onların putlarının tarafına gizlice gitti ve şöyle dedi: “Yemez misiniz?”

İbrâhim gizlice tanrılarının yanına vardı; “Niçin bir şeyler yemiyorsunuz?” dedi;

91, 92. Yavaşça putlarının yanına vardı. (Oraya konmuş yemekleri görünce:) Yemiyor musunuz? Neden konuşmuyorsunuz? dedi.

Sonra, tanrılarına yöneldi ve "Yemez misiniz?" dedi.

Derken bir kurnazlıkla onların ilâhlarına vardı da, "Buyursanıza, yemez misiniz?" dedi.

Derken kurnazlıkla onların ilâhlarına vardı da buyursanız a, dedi, yemez misiniz?

Bunun üzerine (İbrâhîm) gizlice onların (uydurma) ilâhlarının (putların) yanına gitti. (Putların önlerine bırakılan yiyecekleri görünce, “Önünüze konmuş bu yiyeceklerden) yemiyor musunuz?” dedi.

Onların ilahlarına yanaşarak: “Yemez misiniz?” dedi.

Bunun üzerine o da kurnazca onların düzme Tanrılarına varıb dedi ki: «Hani yemek yemiyorsunuz»?!

Sonra (o da bir bahâne ile) gizlice onların ilâhlarına varıp dedi ki: “(Önünüze konmuş bu yiyeceklerden) yemiyor musunuz?”

91 , 92, 93. Yavaşça (kimselerin bulunmadığı o anda) onların put ve sahte ilahlarına yaklaştı da, (önünüze kutsallaştırılmak üzere konulmuş bu türlü türlü güzelim yemeklerden) "neden yemiyorsunuz, yoksa konuşamıyor musunuz?" diyerek onların üzerlerine yürüyüp güçlü bir darbe indirdi.

Onların ilahlarına doğru yürüdü ve “Yemez misiniz?” dedi.

Sonra İbrahim kimseye görünmeden tanrıların yanına varıp dedi: "Niçin yiyip içmiyorsunuz?

İbrahim gizlice onların mâbutları tarafına dönüp puthaneye girdi, şöyle dedi: Niye yemek yemiyorsunuz? [⁴]

(İbrahim yalnız kalınca) onların tanrılarının/putlarının yanına gitti ve onlara (sunulan yemekleri göstererek), “Yemez misiniz?” dedi.

Bunun üzerine onların ilahlarına sokulup, “Yemek yemiyor musunuz?” dedi.

O sırada İbrahim, plânını uygulamaya başladı. Mâbedin içine girerek, kavminin putlarına gizlice yaklaştı ve “Ne o!” diye seslendi, “Önünüze konan yiyecekleri yemiyor musunuz?”

Onların ilahlarına doğru ayrılıp gitti:-“Yemez misiniz?” dedi.

90,91,92. Bunun üzerine ondan ürküp kaçtılar. // Sonra kalkıp putlara yöneldi ve: " Yemez misiniz! // Neyiniz var konuşsanıza! " dedi.

İbrahim gizlice tanrıları için yaptıkları heykellerin yanına gitti. Toplum yöneticileri tanrı ediniyor. Tanrıları olan yöneticilerin yasalarına uyarak onlara tapıyorlardı. Meydanlara yöneticilerinin heykellerini doldurmuşlardı. Meydanları Nemrut ve atalarının heykelleri süslüyordu. Heykellere yaklaşan İbrahim; alaycı bir tavırla, "Yemez misiniz?"

91,92. (İbrahim) yavaşça putlarının yanına varmış, (yemekleri görünce) “Yemiyor musunuz? Neden konuşmuyorsunuz?” demişti.

91,92. Bunun üzerine (o,) onların ilâhlarının yanına gizlice varıp: “(Şu önünüzdekileri) yemiyor musunuz?¹ Neyiniz var? (Niye) konuşmuyorsunuz?” dedi.

O da onların tanrılarına gizlice yaklaştı ve “Ne o! [Önünüze konulmuş nimetlerden] yemiyor musunuz?

Ve İbrahim, onların putlaştırdığı ilahlarıyla baş başa kaldı onlara: -Buyursanıza niçin yemiyorsunuz? Dedi. 21/52...68

Derken o, onların putlarına usulca yaklaştı ve “Ne! Yoksa (önünüze konulanlardan) yemiyor musunuz?” dedi (ve ekledi):

İbrahim de, onların uydurma ilahlarına yaklaşıp (alay ederek) "Hani yemek yemiyor musunuz?”

İbrahim, onların ilahlarının/ putlarının etrafı boşalınca (putlara) şöyle dedi: "Yemez misiniz?

Artık onların putlarına gitti de (istihzâ tarikiyle) dedi ki: «Yemek yemez misiniz?»

91, 92. O da çaktırmadan putların yanına sokuldu. Onlara takdim edilmiş öylece duran yemekleri görünce: “Buyursanıza, neden yemiyorsunuz? ” Neyiniz var, neden konuşmuyorsunuz? ” dedi.

O da gizlice onların tanrılarına sokuldu: "Yemez misiniz?" dedi.

(Sonra İbrâhîm) Putların yanına gizlice girerek: "Ne içün yemek yimiyorsunuz?"

Sonra gizlice ilahlarına yönelmiş ve şöyle demişti: “Siz bir şey yemez misiniz?”

İbrahim, onların ilahlarıyla baş başa kaldı.-Yemez misiniz? dedi.

İbrahim ise onların tanrılarına vardı ve “Yesenize,” dedi.

O da onların ilahlarının yanına sokulup dedi: "Bir şey yemez misiniz?"

pes meyl eyledi Tañrılarındın yaña anlaruñ pes eyitti “nişe yimezsiz?” ya'nį ŧa'amı kim ŧapularına ķodılardı.

Pes meyl itdi anlaruñ ma‘būdlarından yaña. Eyitdi: Niçün yimek yimezsiz?

(İbrahim) xəlvətcə onların tanrılarının yanına gedib (istehza ilə) dedi: “Məgər (yanınızda olan bu təamları) yeməyəcəksiniz?

Then turned he to their gods and said: Will ye not eat?

Then did he turn to their gods and said, "will ye not eat (of the offerings before you)?...