سَلَامٌ عَلٰى مُوسٰى وَهٰرُونَ

Selâmun ‘alâ mûsâ ve hârûn(e)

Musa'ya ve Harun'a selam olsun (ki onlar süper güce, Firavun ve çevresine kafa tutmuşlardı).

Esenlik Musa'ya ve Harun'a.

Musa'ya ve Harun'a da selam olsun.

Mûsâ'ya ve Hârûn'a da selâm olsun, selâmette olsunlar, selâmete erenlerdendir.

Musa'ya ve Harun'a selâm olsun.

Musa'ya ve Harun'a selam olsun.

Bizden Mûsa'ya ve Harûn'a saadet ve selâmet olsun...

“Musa ve Harun’a selam olsun!” (denilir.)

Mûsâ ve Hârûn'a selâm olsun.

Selâm ola Musa ile Haruna

“Musa'ya ve Harun'a selâm olsun!”

119,120. Sonra gelenler içinde "Musa ve Harun'a selam olsun" diye iyi birer ün bıraktık.

Mûsâ’ya ve Hârûn’a selâm olsun.

119, 120. Sonra gelenler içinde, Musa ve Harun'a selam olsun, diye (iyi bir nam) bıraktık.

Musa'ya ve Harun'a selam (barış) olsun.

Selam olsun, Musa ile Harun'a.

Selâm Musâ ile Haruna

Mûsâ ve Hârûn'a selam olsun.

Musâya da, Hârûna da (bizden) selâm.

Mûsâ ve Hârun'a selâm olsun!

Musa ve Haruna selamlar olsun.

«— Musa ve Harun/a selâm olsun».

Musa'ya ve Harun'a selam olsun.

O hâlde, selâm olsun Mûsâ’ya ve Hârûn’a!

119, 120. Sonra gelen (nesil)ler arasında o ikisine, “Mûsa ve Hârûn’a selâm olsun!” diye (şerefli bir övgü) bıraktık.

“Musa'ya ve Harun'a selâm olsun!”

119-120. Biz onların ikisini de sonraki nesiller arasında “selam olsun Musa ve Harun’a” diye anılmasını sağladık. 27/59, 37/182

Selam olsun Musa ve Harun’a!

Mûsa ve Harun üzerine (bizden) selâm olsun.

“Selam olsun Mûsâ ile Harun'a”

(Hep): "Musa'ya ve Harun'a selam olsun!" (diyeceklerdi).

Musa’ya da Harun’a da selam olsun.

119,120. -Daha sonrakiler arasında onlar için:- Musa ve Harun'a selam! mirası bıraktık.

Musa ve Harun'a selâm olsun.

Selam olsun Mûsa'ya ve Hârun'a!

selāmdur mūsā üzere daħı hārūn’a!

(Onları belə yad edirlər: ) “Musaya və Haruna salam olsun!”

Peace be unto Moses and Aaron!

"Peace and salutation to Moses and Aaron!"