يَا بُنَيَّ اَقِمِ الصَّلٰوةَ وَأْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَاصْبِرْ عَلٰى مَٓا اَصَابَكَۜ اِنَّ ذٰلِكَ مِنْ عَزْمِ الْاُمُورِۚ

Yâ buneyye akimi-ssalâte ve/mur bilma’rûfi venhe ‘ani-lmunkeri vasbir ‘alâ mâ esâbek(e)^(s) inne żâlike min ‘azmi-l-umûr(i)

Ey oğulcağızım, namaz kıl, iyiliği emret, kötülükten vazgeçirmeye çalış halkı ve bu hususta uğradığın sıkıntılara dayan; şüphe yok ki bunlar, kesin olarak yapılması gereken işlerdendir.

"Ey oğulcuğum! (Allah’a teslimiyet ve vicdani hürriyet alâmeti olan) Namazı dosdoğru kıl, ma’rufu (iyi ve güzel olanı) emret, (insanları) münkerden (kötü ve çirkin işlerden) menet; (bunları uygulayacak adil bir düzen kurmaya çalış) ve bunları yaparken sana dokunacak zarar ve saldırılara karşı da sabret. Çünkü bunlar azim (kararlılık) gösterilmesi gereken (ve özgüven isteyen önemli ve öncelikli) işlerin (başındadır)."

Yavrucuğum, namazında duyarlı ve devamlı ol, doğru ve yararlı olanı emret, kötü ve eğriden vazgeçir, her zaman için uğradığın sıkıntılara karşı dayanıklı ol. Çünkü bu işler mutlaka yapılması gereken işlerdir.

“Oğulcuğum, namazı erkanına, şartlarına, vaktine riayet ederek âşikâre kıl. Kur'ân'ın ve sünnetin hükümlerini, meşrû olanı, İslâmi kurallarla örtüşen örfü, ilmî verileri, mü'minlerin tasvip ettiği, icrasında hayır gördüğü, planları, programları, adaleti uygulayarak kamu düzenini sağla, iyiliği emret. Şeriatın suç saydığı, haram kıldığı, kamu vicdanının tasvip etmediği, mü'minlerin icrasında hayır görmediği şeyleri, bunların savunuculuğunu, sözcülüğünü aklını kullanıp yasaklayarak, önleyici tedbirler alarak kamu güvenliğini temin et. Başına gelen belâlardan yılmayarak sabırla mücadelene devam et. Bunlar ciddi, kararlı olmayı gerektiren maksada ulaştıran mücadele metotlarındandır.

Ey oğulcağızım! Namazı kıl, iyiliği emret, kötülükten sakındır ve başına gelene sabret. Çünkü bunlar üzerinde kararlılık gösterilecek işlerdendir.

'Ey oğlum, namazı dosdoğru kıl, ma'rufu emret, münkerden sakındır ve sana isabet eden (musibetler)e karşı sabret. Çünkü bunlar, azmedilmesi gereken işlerdendir.

Yavrum, namazı gereği üzre kıl, iyiliği emret ve fenalıktan alıkoy. Bu hususta sana isabet edecek eziyete katlan, çünkü bunlar, kesin olarak farz kılınan işlerdendir.

Ey oğulcuğum! Namazı doğruca kıl, iyiliği emret, kötülükten sakındır. Başına gelen musibetlere karşı sabret! Çünkü bu işler, mutlaka yapılması gereken şeylerdir.

“Yavrucuğum! Namazı dosdoğru kıl, iyiliği emret, kötülükten sakındırmaya çalış, başına gelenlere sabret! Doğrusu bunlar, azim ve kararlılık gösterilmeye değer şeylerdendir.”

«Oğlum! Namaz kıl, töre ile emreyle, kötülükten sakın sen, sabret başa gelene, bu, yapılması gereken işlerdendir»

(Lokman öğüdüne devam ederek şöyle demişti:) “Ey yavrucuğum! Namazını ikame et, doğru ve yararlı olanı hayata geçirmeye çalış (sorumluluk al), kötü ve eğriden vazgeçir, başına gelebilecek her belaya sabırla katlan! Doğrusu bütün bunlar, azim ve kararlılıkla yapılması gereken şeylerdir.”

17,18,19. Ey oğlum namâz kıl, insânları a’mâl-i haseneye sevk ve seyyiâtdan teb’îd it, sana gelecek musîbetlere sabır iyle! Bunlar vâcibât-ı umûrdandır. İnsanları istihkâr ile ağzını buruşdırma! Etvârın mütekebbirâne olmasun zîrâ Allâh mütekebbir olanları ve tefahhur idenleri sevmez. Yüridiğin vakit adımlarını i’tidâl ile atmağa ve sesini yükseltmemeğe çalış, çünki en çirkin sadâ eşek sadâsıdır" didi.

"Ey oğulcuğum! Namazı kıl, uygun olanı buyurup fenalığı önle, başına gelene sabret; doğrusu bunlar, azmedilmeğe değer işlerdir."

“Yavrum! Namazı dosdoğru kıl. İyiliği emret. Kötülükten alıkoy. Başına gelen musibetlere karşı sabırlı ol. Çünkü bunlar kesin olarak emredilmiş işlerdendir.”

“Yavrucuğum, namazını özenle kıl, iyi olanı emret, kötü olana karşı koy, başına gelene sabret. İşte bunlar, kararlılık gerektiren işlerdendir.”

Yavrucuğum! Namazı kıl, iyiliği emret, kötülükten vazgeçirmeye çalış, başına gelenlere sabret. Doğrusu bunlar, azmedilmeye değer işlerdir.

"Sevgili oğlum, namazı gözet, iyiliği emret, kötülükten menet ve başına gelene sabret. Bunlar temel davranışlardandır."

"Yavrucuğum! Namazı kıl, iyiliği emret, kötülükten sakındır. Başına gelenlere sabret, çünkü bunlar, azmi gerektiren işlerdendir."

Yavrum! namazı kıl, ma'rufu emir ve münkerden nehiy ve başına gelene sabr et, çünkü bunlar azmolunacak işlerdendir

Ey yavrucuğum! Namazı dosdoğru kıl, (insanlara) iyiliği tavsiye et, (onları) kötülükten sakındır ve başına gelen (musibet) lere sabret! Doğrusu bunlar, azim ve kararlılıkla yapılması gereken işlerdendir.

“Ey oğulcuğum! Salatı ikame et¹, iyiliği öner, kötülükten sakındır.² Karşılaştığın zorluklara sabret.³ Bunlar kararlılık göstermen gereken şeylerdir.”

«Oğulcağızım, namazı dosdoğru kıl. İyiliği emret. Kötülükten vaz geçirmiye çalış. Sana (bu emir ve nehiy sebebiyle) isaabet eden şeylere katlan. Çünkü bunlar kat'î suretde farzedilen umurdandır».

“Ey oğulcuğum! Namazı dosdoğru kıl;(3) ve iyiliği emret, kötülükten de men' et ve başına gelene sabret! Şübhesiz ki bu, azmedilecek işlerdendir.”

Oğulcağızım, (amacına uygun) namazı dosdoğru kıl. İyiliği emret. Kötülükten vazgeçirmeye çalış. Sana (bu iyiliği emretme ve kötülüğü nehyetme sebebiyle) isabet eden şeylere (insanların eziyetlerine) katlan. Şüphesiz bunlar yapılması gereken işlerdir

“Ey oğulcuğum! Namazını kıl, iyi olan şeyleri emret ve kötü olan şeylerin yapılmasını da yasakla. Sana isabet eden zorluklara karşı dirençli ol (sabret) ve doğrudan vazgeçme. Bunları yapmak büyük çaba gerektiren işlerdir.”

Oğulcuğum! Yalvarıya dur, uygunu buyur, uygunsuzdan alıkoy. Başına geleceklere katlan. Çünkü yapılması boynuna borç olan işler bunlardır.

Oğlum! Namazı dosdoğru kıl, iyilik buyur, kötülüğü men/et, başına gelen musibete katlan. Çünkü bu husus vâcip olan umurdandır.

“Ey oğulcuğum! Namazı dosdoğru kıl. İyiliği kendine iş edin ve çevrene de telkin et [ve’mur], kötülüğe engel ol.⁶ Başına gelen musibetlere karşı da sabret/göğüs ger. Muhakkak ki bu, yerine getirilmesi gereken işlerdendir.”

“Ey oğlum! Dosdoğru namazı kıl, maruf (iyi) olanı emret, münker (kötü) olandan sakındır ve sana isabet edene karşı sabret. Çünkü bunlar, azmedilmesi gereken (ciddi) işlerdendir.

Yavrucuğum! Namazı dosdoğru kıl, insanlara iyiliği emret, kötülükten sakındır ve bu uğurda başınagelebilecek belâ ve musîbetlere karşı sabırla göğüs ger! Şüphe yok ki bunlar, büyük bir gayret ve kararlılıkla yapılması gereken işlerdendir.

-“Oğlum! Namaz’ı kıl! Ma’rûf’u (Örfe Uygun Olan’ı / Bilindik Olan’ı) iş edin! Münker’den (Bilinmedik Olan’dan kaçın / uzak dur! Sana isabet eden şeye karşı sabret! Bu, İşler’in azmindendir”.

" Yavrucuğum! Namazı kılıp dua et. Öz değerlere sahip ol, kötülerini bırak. Başına gelenlere sabret. Sabır, azim işidir. "

"Yavrum! Salât-ı İkame et! İyiliği emret! Kötülükten vazgeçirmeye çalış! Başına geleceklere karşı azimli, kararlı ol! Çünkü bunlar yapılması gereken işlerdir!"

Ey yavrucuğum! Namazı kıl; iyiliği emredip (öğütleyip) kötülükten engelle (sakındır); başına gelenlere de sabret! [*]Şüphesiz ki bu, azmetmeye değer işlerdendir.

(Ve devamla): “Ey yavrucuğum! Namazı dosdoğru ve devamlı kıl, iyiliği emret, kötülükten sakındır ve başına gelecek sıkıntılara sabret. Çünkü bunlar, kararlılık gerektiren işlerdendir.”

Ey yavrucuğum! Namazında kararlılık göster, doğru ve yararlı olanı emret, kötü ve eğriden vazgeçir, başına gelebilecek her [belaya] sabırla katlan: bu, azim ve kararlılık gösterilmeye değer bir şeydir!

– Yavrucuğum, namazı kıl, iyiliği emret, kötülüğe engel ol, başına gelen sıkıntılara göğüs gererek sabret. Çünkü bunlar, kararlılık ve direnç isteyen işlerdir. 20/132, 2/155, 3/104, 11/116

“Yavrucuğum! Allah’a kulluğunu hakkıyla yerine getir,[³⁶⁴⁸] her zaman iyi ve doğru olanı önerip kötü ve yanlış olandan sakındır; başına gelenlere göğüs ger![³⁶⁴⁹] Şüphesiz bütün bunlar kararlılık ve direnç isteyen işlerdendir.

"Yavrucuğum, namazı dosdoğru kıl. (İnsanlara) iyiliği emret, kötülükten vazgeçirmeye çalış. Başına gelen sıkıntılara sabret, çünkü bunlar, kesinlikle farz kılınan amellerdendir."

Yavrum namazı kıl, iyiliği emret, kötülükten vazgeçir ve başına gelene sabret. Çünkü bu, azim ve kararlılık gösterilmeye değer bir şeydir!

«Oğulcağızım! Namazı dosdoğru kıl ve maruf ile emret ve münkerden nehyet ve sana isabet edene sabreyle. Şüphe yok ki bu, kat'iyyen icab eden umûrdandır.»

Evladım, namazı hakkıyla ifa et, iyiliği yay, kötülüğü de önlemeye çalış, ve başına gelen sıkıntılara sabret. Çünkü bunlar azim ve kararlılık gerektiren işlerdendir.

Yavrum namazı kıl, iyiliği emret, kötülükten vazgeçir ve başına gelene sabret. Çünkü bunlar yapılması gereken işlerdendir.

"Ey oğlum! Namâzını ikāme it ve ma'rûf (makbûl şeyler) ile emir ve münkerden (istikrâh olunan şeyler) nehy it ve sana isâbet iden belâ ve cefâya sabır iyle. Tahkîk bu sabrın en büyük işlerdendir."

"Oğulcuğum! Namazı kıl, marufu[1] emret, kötülüğe engel ol; başına gelene de sabret(göğüs ger). İşte bunlar, kararlılık gerektiren işlerdendir."

Yavrucuğum, namazını kıl, iyiliği emret, kötülüğü engelle, başına gelene sabırlı ol. Çünkü bunlar, yapılması gereken işlerdir.

“Oğlum, namazı dosdoğru kıl, iyiliği tavsiye et, kötülükten sakındır, başına gelene sabret. İşte bunlar, uğrunda azmedilmeye değer işlerdendir.

"Yavrucuğum; namazı/duayı yerine getir, iyilik ve güzelliği belirlenene özendir, kötülük ve çirkinliği belirlenenden sakındır, başına gelene sabret. Çünkü bunu yapabilmek, zorlu/önemli işlerdendir."

“iy oġlancuġum! ŧurur namāzı daħı buyur eyü işi daħı yıġ yavuz işden daħı śabr eyle anuñ üzere kim irdi saña bayıķ ol vācib olınmış işlerdendik.”

İy benüm oġlum, durġur namāzı, daḫı buyur yaḫşı işleri ve ḳaytar yamanişlerden. Daḫı ṣabr eyle saña yitişen muṣībetlere. Taḥḳīḳ ol vācib olmış iş‐lerdendür.

Oğlum! Namaz qıl, (insanlara) yaxşı işlər görməyi əmr et, pis işləri qadağan elə. (Bu yolda) sənə üz verəcək müsibətlərə döz. Həqiqətən, bu (dediklərim) vacib əməllərdəndir!

O my dear son! Establish worship and enjoin kindness and forbid iniquity, and persevere whatever may befall thee. Lo! that is of the steadfast heart of things.

"O my son! establish regular prayer, enjoin what is just, and forbid what is wrong: and bear with patient constancy whatever betide thee; for this is firmness (of purpose) in (the conduct of) affairs.