فَلَمَّٓا اَحَسَّ ع۪يسٰى مِنْهُمُ الْكُفْرَ قَالَ مَنْ اَنْصَار۪ٓي اِلَى اللّٰهِۜ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ اَنْصَارُ اللّٰهِۚ اٰمَنَّا بِاللّٰهِۚ وَاشْهَدْ بِاَنَّا مُسْلِمُونَ

Felemmâ ehasse ‘îsâ minhumu-lkufra kâle men ensârî ila(A)llâh(i)^(s) kâle-lhavâriyyûne nahnu ensâru(A)llâhi âmennâ bi(A)llâhi veşhed bi-ennâ muslimûn(e)

İsa, onların küfrünü duyunca dedi ki: Kimlerdir Allah uğrunda yardımcılarım? Havariler, biziz Allah için yardım edenler dediler, Allah'a inandık, sen de tanık ol ki, biz, ona teslim olanlarız.

(Hz.) İsa onlardaki inkârı (isyan ve itirazı) sezince dedi ki: "(Sizden) Allah için bana yardım edecekler (samimi ve sürekli destek verecekler) kimdir?" Havariler ise: "Allah’ın yardımcıları biziz. Biz Allah’a inandık, (ey İsa!) bizim gerçekten Müslümanlar olduğumuza şahit ol" demişlerdi.

İsa, İsrailoğullarının Allah'ın gönderdiği gerçekleri örtbas etme temayüllerini farkedince sordu: “Kim Allah yolunda benim yardımcılarım olacak?” İsa'ya bağlı olan havariler cevap verdiler: “Biz Allah yolunda senin yardımcıların olacağız. Biz Allah'a inandık, şahid ol biz müslümanlarız.”

Îsâ onlardan bazılarının kulluk sözleşmesindeki ortak taahhütlerini, Allah'a iman, kulluk ve sorumluluk bilincini şuur altına iterek örtbas edip inkârda ısrar edeceğini sezince:
“Allah'a götüren yolda bana yardım edenler kimler?” dedi. Temiz giyimli, iyi niyetli istikamet sahibi olanlar, havâriler:
“Allah yolunda sana yardım edenler bizleriz. Allah'a iman ettik. İslâm'ı yaşayan müslümanlar olduğumuza İslâm dininde sebat edeceğimize sen şâhit ol.” dediler.

İsa, onların inkarcılığa yöneldiklerini sezince "Allah'a giden yolda benim yardımcılarım kimlerdir?" dedi. Havariler: "Biz Allah'ın yardımcılarıyız. Allah'a iman ettik. Bizim Müslüman kimseler olduğumuza şahid ol" dediler. [7]

Nitekim İsa, onlarda inkârı sezince, dedi ki: 'Allah için bana yardım edecekler kimdir?' Havariler: 'Allah'ın yardımcıları biziz; biz Allah'a inandık, bizim gerçekten müslümanlar olduğumuza şahid ol' dediler.

Vaktaki İsa Yahudi'lerden küfrü hissedip anladı, şöyle dedi:”- Allah yolunda bana yardım edecekler kimdir?” Havarîler= Îsa'ya bağlılar, şöyle dediler: “- Biziz, Allah dininin yardımcıları, Allah'a iman ettik; ve sen şâhit ol ki, biz gerçek müslümanlarız.”

Bu tebligattan sonra İsa, onlardan küfür kokusunu hissedince; “Allah yolunda bana yardım edecek kim var?” dedi. Havariler(*): “Biz Allah’ın yardımcılarıyız. Ona iman ettik. Sen şahit ol, biz teslim olanlardanız.

İsâ, onların hakikati inkâr ettiklerinin farkına varınca, “Allah yolunda bana yardımcı olacaklar kimlerdir?” diye sordu. Havârîler, “Biz, Allah yolunun yardımcılarıyız; Allah'a inandık, şâhit ol ki biz Müslümanlarız” cevabını verdiler.

İmdi, İsa onlardan küfrü sezdiği anda, dedi ki: «Bana Allah yolunda kimler yardım edecek?», havariler dediler ki: «Biz Allaha yardımcıyız, Allaha inanmışız, tanık ol, Müslümanız!»

İsa onlardaki inkârcı ve inatçı tavrı sezince (etrafındaki mü'minlere): “Allah'ın dini için (zalimlere karşı başlattığım mücadelede) yardımcılarım kimlerdir?” dedi. Havariler: “Biziz Allah'ın dininin (ve elçisinin) yardımcıları. Allah'a iman ettik. Şahit ol ki, biz muhakkak Müslümanlarız/tüm benliğimizle Allah'a teslim olmuş kimseleriz.” dediler.

’Îsâ bilâhare yahûdîlerin küfrini his itdi. "Allâh yolunda bana kim yardım idecek" didi. Havâriyyûn "Biz sana Allâh yolunda yardım ideriz" didiler "biz Allâh’a inanırız ve ânın îrâdesine teslîm oldığımıza şehâdet it"

İsa onların inkarlarını hissedince: "Allah uğrunda yardımcılarım kimlerdir?" dedi. Havariler şöyle dediler: "Biz Allah'ın yardımcılarıyız, Allah'a inandık, O'na teslim olduğumuza şahid ol".

İsa, onların inkârlarını sezince, “Allah yolunda yardımcılarım kim?” dedi. Havariler, “Biziz Allah yolunun yardımcıları. Allah’a iman ettik. Şahit ol, biz müslümanlarız” dediler.

Îsâ onlardaki inkârcılığı sezince, “Allah’a giden yolda bana yardımcı olacaklar kimlerdir?” diye sordu. Havâriler cevap verdiler: “Biz Allah için yardımcılarız; Allah’a inandık, şahit ol ki bizler Müslümanlarız.”

İsa, onlardaki inkârcılığı sezince: Allah yolunda bana yardımcı olacaklar kimlerdir? dedi. Havârîler: Biz, Allah yolunun yardımcılarıyız; Allah'a inandık, şahit ol ki bizler müslümanlarız, cevabını verdiler.  

İsa onlardan inkarcı bir tavır sezince, "ALLAH yolunda kim bana yardımcı olacak," dedi. Öğrencileri, "Biz ALLAH'ın yardımcılarıyız; ALLAH'a inandık. Müslüman oluşumuza tanık ol," diye karşılık verdiler.

İsa onların inkârlarını hissedince: "Allah yolunda yardımcılarım kim?" dedi. Havariler: "Allah yolunda yardımcılar biziz. Allah'a iman ettik. Şahit ol ki, biz muhakkak müslümanlarız." dediler.

Bunun üzerine vakta ki İsa onlardan küfrü hissetti «kim benim Allaha arkadaşlarım?» dedi, Havâriyyun «biziz, dediler: Allah arkadaşları, biz Allaha iyman ettik, hem bizim iymanı lekesiz Müslimler olduğumuza şahid ol

Îsâ (yapmış olduğu tebliğlerden sonra) onlardaki (kavmi içerisindeki kâfirlerin) inkârı (nı), (küfürdeki inatlarını ve kendisini öldürmek istediklerini) anlayınca (kavmine hitaben): “Allah yolunda bana yardım edecek olanlar kimlerdir?” Dedi. (Böyle bir soru üzerine, kavmi içerisindeki) havariler (îmân ehli kimseler) dediler ki: “(Ey Îsâ!) Allah için sana yardım edecek olanlar biziz. Allah’a îmân ettik ve (sen de) şahit ol ki bizler müslümanlarız.”

İsa, onların küfrünü¹ sezince: “Bana, Allah yolunda kim yardımcı olacak?” dedi. Havariler: “Biz Allah'ın yardımcılarıyız, Allah'a iman ettik, bizim Müslümanlığımıza şahit ol.” dediler.

Vaktaki İsâ onlardan (ısraar ile taşan) küfrü hissetdi. Dedi: Allaha (doğru giden yolda) bana yardım edecekler kim?» Havaarîler: «Biziz Allahın yardımcıları. Allaha inandık. Sen de (Ey İsâ) şâhid ol ki biz muhakkak müslümanlarız.» dedi (ler).

Sonunda Îsâ onlardan küfrü hissedince: “Allah'a (giden yolda) benim yardımcılarım kimlerdir?” dedi. Havârîler: “Biz, Allah'ın (dîninin) yardımcılarıyız. Allah'a îmân ettik. Hem şâhid ol ki biz, şübhesiz Müslümanlarız” dediler.

Ne zaman ki İsa onların inkârlarında ısrar ettiklerini hissetti, "Allah’a giden yolda bana yardımcı olacaklar kimlerdir?" dedi. Havâriler de: "Allah yolunda yardımcılar biziz. Biz Allah’a iman ettik. Ve (ey İsa!) Tanık ol ki, biz müslümanız. (Allah’a gerçekten teslim olmuş kimseleriz.)’’ dediler.*

İsa onların inkâr ettiklerini hissedince, “Allah’a ulaşma yolunda, benim yardımcım olmayı kim ister” dedi. Havariler “Biz Allah’ın yardımcılarıyız, Allah’a inandık, sende bizim müslüman (Allah’a teslim) olduğumuza şahit ol dediler.

İsa onların Allah’ı tanımadıklarını görünce dedi: « Allah yolunda bana yardımcı olanlar kimlerdir?» Yardımcılar dediler: « Allah’ın yardımcıları bizleriz. Biz Allah’a inandık. Sen de tanık ol ki bizler kendini Allah’a verenleriz.»

Vaktâ ki İsa Yahudilerden küfür hissetti, «Allah için [⁵] bana yardım edenler kimlerdir?» dedi. Havariyyun [⁶] dediler: «Biz Allah/ın dininin yardımcılarıyız, Allah/a inandık, sen bizim Müslim olduğumuza şahit ol».

İsa onların küfrünü hissedince, “Allah yolunda yardımcılarım kimlerdir?” dedi. Havariler dediler ki: “Biz Allah’a inandık, şahit ol! Muhakkak biz O’na teslim olanlarız [muslimûn].”

İsa onların (Yahudilerin) küfre saptıklarını hissedince, “Allah yolunda yardımcılarım kimlerdir?” dedi. Havariler şöyle dediler: “Biz Allah'ın yardımcılarıyız, Allah'a inandık, O'na teslim olduğumuza şahit ol.”

Nihayet İsa, onlardaki inkârcı ve inatçı tavrı sezince, etrafındaki müminlere seslenerek:
“Allah yolunda zâlimlere karşı başlattığım mücâdelede kimler bana yardımcı olacak? diye sordu. Bunun üzerine havariler derhâl ileri atılıp dediler ki:
“Allah’ın elçisinin yardımcıları biz olacağız! Zira biz, Allah’a yürekten iman ettik. Şâhit ol ki, biz tüm benliğimizle O’na boyun eğmiş kimseleriz!”

İsa onlardan İnkâr’ı sezdiğinde:
“Allah uğrunda benim yardım edenlerim kimlerdir?” dedi. Havâriyler dedi ki:
“Biz Allah’ın yardım edenleriyiz. Allah’a inandık. Şahid ol ki biz, teslim olmuşlarız / müslümanlarız”.

onların inkar edeceklerini hissedince Îsa: " Allah'a giden yolda kim bana yoldaş olabilir " diye bir soru sormuş, Havariler: " Bizler, Allah aşkına sana yardım ederiz,. Çünkü biz Allah'a inanıyoruz, artık sen de bizim Müslüman olarak Allah'a gönül verdiğimize şahit ol " demişlerdi.

İsa onların inkârlarını sezince; "Allah yolunda yardımcılarım kim?" dedi. Havariler: "Biziz Allah yolunun yardımcıları! Allah’a iman ettik! Şahit ol! Biz Müslimleriz!"

İsa, onlardaki inkârcılığı sezince “Allah’a doğru (giden yolda) kim bana yardımcı olacak?” demiş, Havariler [*] de “Biz Allah’ın (yolunun) yardımcılarıyız; [*] Allah’a iman ettik. Şahit ol ki biz müslümanlarız” [*] demişlerdi.

İsa, onların inkârcılığını anlayınca: “Allah’la beraber kim bana yardımcıdır?”¹ diye sordu. Havariler de: “Allah’ın yardımcıları bizleriz. Biz, Allah’a îman ettik. Sen, bizim kesinlikle Müslüman olduğumuza şâhit ol.” dediler.²

İsa, onların hakikati reddettiklerinin farkına varınca ⁴¹ sordu: “Kim Allah yolunda benim yardımcılarım olacak?” Beyazlara bürünmüş olanlar ⁴² cevap verdi: “Biz, [Allah yolunda] senin yardımcıların olacağız! Biz Allah’a inanırız: Sen de şahit ol, biz O’na teslim olmuşuz!

İsa, onlardaki inançsızlığı hissedince dedi ki: “Allah yolunda kim bana yardımcı olacak?” Havariler de şöyle cevap verdiler: “Biz Allah’ın (dininin) yardımcılarıyız. Allah’a iman ettik, bizim Müslüman olduğumuza da şahit ol!” 22/78, 61/14

İsa, onlardaki küfrü fark edince sordu: “Kim Allah’a ulaşan yolda bana yardım eder?” Havariler dediler ki: “Allah’ın yardımcıları biziz:[⁵⁹⁵] Biz Allah’a inandık, Sen de şahit ol ki biz Allah’a teslim olan müslümanlarız!”[⁵⁹⁶]

Vakta ki, İsa onlardan (taşan) küfrü hissetti, "Allah için (dinine hizmet için) benim yardımcılarım kimlerdir? diye sordu. Bunun üzerine Havariler: "Biziz Allah'ın yardımcıları, (Biz sana Allah için yardım edicileriz) Allah'a iman ettik. (Kıyamet günü peygamberler ümmetleri hakkında, şehadet edecekleri zaman ya İsa) Şahit ol ki, bizler müslümanlarız" dediler.

Îsâ onlardan inkârı sezince: "Allâh yolunda kimler bana yardımcı olacak?" dedi. Havariler: "Biz, Allâh(yolun)un yardımcılarıyız; Allah’a iman ettik, şâhid ol, biz müslümanlarız. " dediler.

Vaktâ ki, İsa onlardan dinsizlik hissetti, dedi ki: «Allah için benim yardımcılarım kimlerdir?» Havariler dedi ki: «Biz Allah'ın yardımcılarıyız, Allah'a imân ettik ve şahit ol ki, bizler şüphesiz müslümanlarız.»

Ne zaman ki Îsâ onların inkârlarında ısrar ettiklerini hissetti, “Allah'a giden yolda bana yardım edecek kim var? ” dedi. Havâriler: “Allah yolunda yardımcılar biziz. Biz Allah'a iman ettik. Ey Îsâ, bizim Müslüman olup Allah'a itaat ettiğimize sen de şahid ol! ” [5, 111-112; 61, 14] {KM, Yuhanna 6, 66-71}

Îsa onlardan inkarı sezince: "Allah yolunda kimler bana yardımcı olacak?" dedi. Havariler: "Biz, Allah(yolun)un yardımcılarıyız; Allah'a inandık, şahid ol, biz müslümanlarız." dediler.

Vaktâ ki 'Îsâ onlardan (da'vet iylediği kavimden) küfri his itdi. (İnkâr iylediklerini gördi) Allâh'ın yolunda bana ensâr (yardımcı) kimlerdir diye sordı. O zamân havârîler [¹] Biz Allâh'ın ensârı (yardımcısı)yız Allâh Te'âlâ'ya îmân iyledik sen şâhid ol ki biz müslümânlarız.

İsa, âyetleri görmezlikten geldiklerini sezince, "Allah yolunda bana kimler yardım eder?" dedi. Havariler[*]; "Allah için bizler yardım ederiz. Allah'a inanıp güvendik. Şahit ol; biz ona teslim olmuş kimseleriz.” dediler.

İsa, onların küfrünü hissedince:-Allah uğrunda bana yardımcı olacak kim vardır? dedi. Havariler de şöyle cevap verdiler:-Biz Allah'ın (dininin) yardımcılarıyız, Allah'a iman ettik, O'na teslim olduğumuza da şahit ol!

İsa onların inkârını sezdiğinde, “Allah yolunda bana yardım edecek kim var?” diye sordu. Havâriler, “Allah yolunda yardımcılar biziz,” dediler. “Biz Allah'a iman ettik. Sen de şahit ol ki biz Allah'a teslim olmuş Müslümanlarız.

İsa onlardan inkârı sezince şöyle konuştu: "Allah'a gidişte benim yardımcılarım kim?" Havâriler dediler ki: "Biz Allah'ın yardımcılarıyız! Allah'a iman ettik biz! Tanık ol, biz müslümanlarız/Allah'a teslim olanlarız."

pes ol vaķt kim bildi 'įsā! anlardan kāfirliġi; eyitti: “kimdür arķa viricilerüm Tañrı dapa?” eyitti: ḥavarılar ya'nį 'įsā! yarardan “biz Tañrı’nuñ arķa viricilerivüz ya'nį dįninüñ. inanduķ Tañrı’ya daħı ŧanuķ ol bayıķ biz müsülmānlarüz.”

Ḳaçan kim sizdi ‘Īsā anlardan kāfirlıġı, eyitdi kim nuṣret eyler Allāh dīnin‐de baña. Ḥavārīler eyitdiler: Biz nuṣret eyler‐biz Allāh dīninde didi‐ler. Biz īmān getürdük Tañrıya ve ṭanuḳ ol bizüm üstümüze ki biz Mü‐selmānlar‐biz.

İsa onların (yəhudilərin) küfrünü (inanmadıqlarını) hiss etdikdə: “Allah yolunda kim mənim köməkçim olacaqdır?” - deyə soruşdu. (O zaman) həvarilər dedilər: “Bizik Allahın (Onun dininin) köməkçiləri! Biz Allaha inandıq. Sən də (Allaha) təslim olduğumuza şahid ol!”

But when Jesus became conscious of their disbelief, he cried: Who will be my helpers in the cause of Allah? The disciples said: We will be Allah's helpers. We believe in Allah, and bear thou witness that we have surrendered (unto Him).

When Jesus found Unbelief on their part He said: "Who will be My helpers to (the work of) Allah." Said the disciples: "We are Allah.s helpers: We believe in Allah, and do thou bear witness that we are Muslims(392).