فَجَٓاءَتْهُ اِحْدٰيهُمَا تَمْش۪ي عَلَى اسْتِحْيَٓاءٍۘ قَالَتْ اِنَّ اَب۪ي يَدْعُوكَ لِيَجْزِيَكَ اَجْرَ مَا سَقَيْتَ لَنَاۜ فَلَمَّا جَٓاءَهُ وَقَصَّ عَلَيْهِ الْقَصَصَۙ قَالَ لَا تَخَفْ۠ نَجَوْتَ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِم۪ينَ

Fecâet-hu ihdâhumâ temşî ‘alâ-stihyâ-in kâlet inne ebî yed’ûke liyecziyeke ecra mâ sekayte lenâ^(c) felemmâ câehu vekassa ‘aleyhi-lkasasa kâle lâ teḣaf^(s) necevte mine-lkavmi-zzâlimîn(e)

Derken o iki kadının biri, utanarak ona geldi de babam dedi, hayvanlarımızı suladığından dolayı seni mükafatlandırmak için çağırıyor. Musa, ona gidip başından geçenleri anlatınca o, korkma dedi, zalim topluluktan kurtuldun.

Ardından çok geçmeden, o iki (kadın)dan biri, hayâlı bir tavırla (ve utangaç bir tarzda) yürüyerek ona geldi. (Hz. Musa’ya:) "Babam, bizim için (sürüleri) sulamana karşılık, sana ücret vermek üzere seni davet etmektedir" dedi. Vaktâki (Hz. Musa) ona (Hz. Şuayb’ın yanına) gelip de olup bitenleri anlatınca o (Hz. Şuayb, Musa’ya dönüp: "Artık) korkma, (Mısır’daki) zalimler topluluğundan kurtulmuş vaziyettesin" dedi.

Az sonra, o iki kızdan biri, utana sıkıla çıkageldi ve: “Hayvanlarımızı sulamana karşılık, ücret ödemek için babam seni çağırıyor” dedi. Musa O'nun yanına varınca, başından geçenleri O'na anlattı. Beriki: “Korkma!” dedi. “Artık o zalim halkın elinden kurtulmuş bulunuyorsun.”

Az sonra, o iki kızdan biri, yürüyerek, edeple, utana sıkıla, yanına geldi.
“Babam seni çağırıyor. Hayvanlarımızı suladığın için ücretini ödemek istiyor” dedi. Mûsâ, kızın babasına, Şuayb'e gelip başından geçenleri anlatınca:
“Korkma, inkâr ile, isyan ile, baskı, zulüm ve işkenceyle, temel hak ve hürriyetleri Allah yolunu, Allah yolundaki faaliyetleri engelleyen, insanları köleleştirmekte devam eden zâlim, müşrik bir kavimden kurtuldun” dedi.

Derken o iki (kadın)dan biri utana utana yürüyerek yanına geldi. "Babam bizim için (sürümüzü) sulamanın karşılığını sana ödemek üzere seni çağırıyor" dedi. Bunun üzerine onun yanına giderek olup bitenleri kendisine anlatınca: "Korkma! O zalimler topluluğundan kurtuldun" dedi.

Çok geçmeden, o iki (kadın)dan biri, (utana utana) yürüyerek ona geldi. 'Babam, bizim için sürüleri sulamana karşılık sana mükafaat vermek üzere seni davet etmektedir.' dedi. Bunun üzerine ona gelip de olup bitenleri anlatınca o: 'Korkma' dedi. 'Zalimler topluluğundan kurtulmuş oldun.'

Derken, o iki kadından biri utançla yürüyerek Mûsa'ya geldi. De di ki: “- Bize su çekiverdiğinin ücretini sana ödemek için, babam seni çağırıyor.” Bunun üzerine Mûsa o ihtiyar adama varınca ve Firavun'dan kaçış hâdisesini ona anlatınca, Mûsa'ya şöyle dedi: “- Korkma, zalimler kavminden kurtuldun.”

Ve hemen o iki hanımdan biri utana utana yürüyerek ona geldi. “Babam, hayvanlarımızı suladığının ücretini sana vermek için seni çağırıyor” dedi. Musa, onun babasına gelip başından geçen olayı anlatınca o, Musa’ya: “Sakın korkma! Sen o zalim toplumdan kurtulmuşsun.” dedi.

O sırada, kızlardan biri utana utana ona geldi ve “Babam, sulama ücretini ödemek için seni çağırıyor” dedi. Mûsâ, babalarına gelince, başından geçeni anlattı. O da, “Korkma, artık zâlim toplumdan kurtuldun” dedi.

Kadınlardan birisi utanarak, ona gelip dedi ki: «Sulamanın parasını vermek üzere babam seni çağırır», hemen Musa giderek olanları anlattı, o da, ona dedi ki: «Korkmayasın, zalim olan bir ulustan kurtuldun!»

(Musa kuyunun başında çaresizlik içinde beklerken) o iki kızdan biri utana sıkıla Musa'nın yanına geldi ve: “Babam (Şuayb) sulama ücretini ödemek için seni çağırıyor” dedi. (Musa, Şuayb'ın) yanına gelerek başından geçen olayları anlatınca, (Şuayb): “Korkma, (artık) o zalim kavimden kurtuldun!” dedi.

İki kızdan biri Mûsâ’ya kemâl-i tevâzu’la yaklaşarak "Sürimizi suvarmak içün çekdiğin zahmetimn mükâfâtını virmek içün pederim seni istiyor" didi. Mûsâ gitdi ve başına gelenleri anlatdı ihtiyâr "Bir şeyden korkma artık bu zâlim kavimden kurtuldun" didi.

O sırada, kadınlardan biri utana utana yürüyüp ona geldi: "Babam sana sulama ücretini ödemek için seni çağırıyor" dedi. Musa ona gelince, başından geçeni anlattı. O: "Korkma, artık zalim milletten kurtuldun" dedi.

Nihayet kızlardan biri utana utana yürüyerek ona gelip, “Bizim için koyunlarımızı sulamanın ücretini vermek üzere babam seni çağırıyor” dedi. Mûsâ, onun (Şu’ayb’ın) yanına gelip başından geçenleri ona anlatınca Şu’ayb, “Korkma, o zalim kavimden kurtuldun” dedi.

Bu esnada kızlardan biri utangaç bir eda ile yürüyerek yanına geldi; “Bizim yerimize (hayvanlarımızı) sulamanın karşılığını ödemek üzere babam seni çağırıyor” dedi. Mûsâ, babalarının yanına gelip de ona başından geçenleri anlatınca, “Korkma, zalimler güruhundan kurtuldun” dedi.

Derken, o iki kadından biri utana utana yürüyerek ona geldi: Babam, dedi, bizim yerimize (hayvanları) sulamanın karşılığını ödemek için seni çağırıyor. Musa, ona (Hz. Şuayb'a) gelip başından geçeni anlatınca o: Korkma, o zalim kavimden kurtuldun, dedi.

Çok geçmeden onlardan birisi utana utana ona doğru yürüyerek geldi ve "Babam, bizim için sulamana karşılık olarak sana ücret vermek istiyor," dedi. Onunla karşılaşıp ona başından geçenleri anlatınca o, "Korkma," dedi, "Zalim topluluktan kurtulmuş bulunuyorsun."

Derken, o iki kadından biri utana utana yürüyerek ona geldi. "Babam, dedi, bizim yerimize (hayvanları) sulamanın karşılığını ödemek için seni çağırıyor." Musa, ona (Hz. Şuayb'a) gelip başından geçeni anlatınca o, "korkma, o zalim kavimden kurtuldun"dedi.

Derken o ikinin birisi bir edeb-ü haya üzere yürüyerek ona geldi, «babam seni da'vet ediyor bize su çekiverdiğin ecrini sana ödemek için» dedi bunun üzerine varıp ona kıssayı anlatınca, korkma, dedi, kurtuldun o kavmden, o zalimlerden

Derken o iki kızdan biri yürüyerek, utana sıkıla (hayâlı bir şekilde) Mûsâ’nın yanına geldi ve (hayvanlarımızı) sulamana karşılık, ücret ödemek için babam seni çağırıyor, dedi. (Mûsâ, Şuayb’ın) yanına gelerek başından geçen olayları anlatınca, (Şuayb,) “Korkma, (artık) o zâlim kavimden kurtuldun” dedi.

Derken, iki kızdan biri utana utana Mûsâ'ya geldi: “Babam, bizim yerimize sulamanın karşılığını vermek için seni çağırıyor.” dedi. Mûsâ, yanına vararak başından geçenleri anlattı. “Korkma! Zalimlerden kurtuldun.” dedi.

Derken o iki (kadın) dan biri utana utana yürüyerek ona geldi. «Babam, dedi, biz (im sürümüz) ü sıvardığının ücretini sana ödemek için seni çağırıyor». Bunun üzerine (Muusâ) ona gidib kendisine kıssayı anlatınca o: «Korkma, dedi, o zâlimler gürûhünden kurtuldun».

Derken o iki (genç kız)dan biri (erkeklere dönmeden, uzaktan uzağa) utana utana yürüyerek ona geldi: “Doğrusu babam, bizim için (hayvanları) sulamanın karşılığını sana vermek (örfümüze göre ikramda bulunmak) üzere seni çağırıyor” dedi. Bunun üzerine(Mûsâ) ona (kızların babası olan Şuayb'a) gelip (başından geçen) kasas'ı (o hikâyeyi)kendisine anlatınca, (o:) “Korkma, o zâlimler topluluğundan kurtuldun!” dedi.

Ardından çok geçmeden, o iki (kadın)dan biri, utangaç bir şekilde yürüyerek ona geldi. (Musa’ya:) “Babam, bizim için (sürüleri) sulamana karşılık, sana ücret vermek üzere seni davet etmektedir” dedi. (Musa) ona (kızların babasının yanına) geldiğinde, başından geçen olayı ona anlattı. O, ‘’Korkma, o zalim kavimden kurtuldun, dedi.

O iki kadından birisi utana sıkıla yürüyerek Musa’nın yanına geldi ve “Babam, bizim yerimize hayvanları sulamanın karşılığında ücretini vermek için seni çağırıyor” dedi. Musa babalarının yanına gelince, ona kendi hikâyesini anlattı. Babaları da ”Artık zalimler topluluğundan kurtuldun” dedi.

Derken o iki kadından biri utana utana yürüyerek Musa’nın yanına geldi. Dedi: "Bak babam seni istiyor. Koyunlarımızı suvarmanın karşılığını verecek." Bunun üzerine babalarının yanına varıp da başından geçenleri anlatınca o da şunu dedi: "Korkma sakın! O kıyıcılar takımından kurtuldun artık."

O kadınlardan biri utana sıkıla [⁷] Musa/ya geldi «— Babam seni çağırıyor, bizim su verme ücretini verecek» dedi. Bunun üzerine Musa babasının yanına vardı. Ona, Firavun/la olan macerayı anlattı. O, «— Korkma, o zalim kavimden kurtuldun» [⁸] dedi.

Nihayet o iki kızdan biri, yürüyerek ve utana utana onun yanına geldi: “Muhakkak ki babam, bizim için yaptığın sulama işinin ücretini vermek üzere, seni çağırıyor” dedi. Bunun üzerine (Musa) vardığında, başından geçen olayları anlatınca O, “Korkma! Zalimler topluluğundan [kavm] kurtuldun” dedi.

Çok geçmeden, o ikisinden biri, utangaç bir tavırla yürüyerek ona geldi. “Babam, bizim için sürüleri sulamana karşılık olarak sana mükâfat vermek üzere seni davet etmektedir” dedi. Bunun üzerine ona gelip de olup bitenleri anlatınca o, “Korkma” dedi. “Zalimler topluluğundan kurtulmuş oldun.”

Çok geçmeden, o iki kızdan biri utana utana yanına geldi ve “Bize yaptığın iyiliği babama anlattım. Babam Şuayb, hayvanlarımızı sulama hizmetinin karşılığını ödemek için seni yanına çağırıyor.” dedi. Böylece Mûsâ, Şuayb’ın yanına gelip başından geçenleri ona anlattı. Şuayb, “Endişe etme!” dedi, “Artık o zâlim insanların elinden kurtulmuş bulunuyorsun.”

Derken iki kadının birisi utana utana yürüyerek ona geldi.
“Bizim adımıza hayvan suladığının ücretini / ödülünü sana ödemek için babam seni çağırıyor” dedi. Onun yanına geldiğinde başından geçen KISSALAR’ı ona anlattı. (Kadın-kızların babası):
“Korkma! Zâlim Kavim’den kurtuldun” dedi.

genç bayanlardan biri utana sıkıla Musa'ya gelip: " Babam seni çağırıyor. Hayvanlarımızı sulamanın ücretini verecekmiş " demez mi? Musa gelip de başından geçenleri babalarına anlatınca, Yaşlı adam: " Korkma evladım! Artık zalim toplumun elinden kurtulmuşsun " derken,

İki kızdan biri utangaç yürüyüşle yanına geldi. "Babam seni çağırıyor. Hayvanlarımızı bizin için sulamanın ücretini verecek!" dedi. Musa kızların babalarına gelip başından geçenleri anlattı. Kızların babası: "Artık korkma o zalim kavimden kurtuldun!" dedi.

Bu esnada, iki kızdan biri edeple yürüyerek o (Musa)’nın yanına gelmiş (ve) “Babam, bizim için (hayvanları) sulamanın karşılığını ödemek için seni çağırıyor!” demişti. [*] (Musa, kızın babası Şuayb’a) gelip olayları (kendi başından geçenleri) anlatınca, (Şuayb) “Korkma, o zalim toplumdan artık kurtuldun!” demişti.

Derken, o iki kızdan biri edepli (ve hayâlı) bir şekilde yürüyerek¹ ona geldi: “Babam, bizim (hayvanlarımızı) sulamanın karşılığını ödemek için seni çağırıyor.” dedi. Mûsa, (babalarının) yanına varıp başından geçenleri anlatınca o: “Korkma! Artık o zâlim toplumdan kurtuldun.” dedi.

Az sonra o iki [kız]dan biri, utana sıkıla çıkageldi ve “[Hayvanlarımızı] sulamana karşılık ücret ödemek için babam seni çağırıyor” dedi. [Musa] onun yanına varınca, başından geçenleri ona anlattı. Beriki: “Korkma!” dedi, “Artık o zalim halkın elinden kurtulmuş bulunuyorsun!”

Az sonra, iki kızdan birisi utana sıkıla Musa’nın yanına geldi ve: – Babam, hayvanlarımızı sulamanın karşılığını vermek için seni çağırıyor. Musa, gelip onun yanına varınca başından geçen olayları anlattı. O da: – Korkma, zalim toplumun elinden kurtulmuş oldun. Dedi. 55/60

Derken, o kızlardan biri utana sıkıla çıkagelerek dedi ki: “Babam (hayvanlarımızı) sulamana karşılık ikram etmek üzere seni davet ediyor.” (Musa) onun yanına varınca, olan biteni bir bir anlattı. O, “Korkma!” dedi, “Zalim kavmin elinden artık kurtulmuş oldun.”[³³⁹²]

Derken o iki kadından biri; utana utana yürüyerek ona geldi ve "Babam sana sulama ücretini ödemek için seni çağırıyor" dedi. Babasına vardığında; Musa başından geçenleri anlattı. O da: "Korkma; artık o zalimler topluluğundan kurtuldun" diyerek ona emniyet verdi.

Nihayet kızlardan biri utana utana yürüyerek ona gelip, "Bizim için koyularımızı sulamamn ücretini vermek üzere babam seni çağırıyor" dedi. Mûsâ, onun (Şu’ayb’ın) yanına gelip başından geçenleri ona anlatınca Şu’ayb, "Korkma, o zalim kavimden kurtuldun" dedi.

Derken ona, o iki (kadın) dan biri, utanır bir halde yürüyerek geldi, «Muhakkak babam seni çağırıyor, bizim için sulayıvermiş olduğunun ücretini sana ödemek için» deyiverdi. Vaktâ ki (Hazreti Mûsa da) ona geldi ve ona kıssayı hikaye etti. (O zât da) dedi ki: «Korkma, o zalimler olan kavimden necâta ermiş oldun.»

Az sonra o iki kızdan biri utangaç bir tavırla yürüyerek çıkageldi ve“Bize sunduğun suvarma hizmetinin ücretini vermek üzere babam seni dâvet ediyor. ” dedi. Mûsâ onun yanına girip başından geçen olayları anlatınca o zat: “Endişe etme, o zalimlerin elinden artık kurtuldun! ” dedi.

Derken o iki kızdan biri utana utana yürüyerek ona geldi: "Babam seni çağırıyor, bizim için (hayvanları) sulamanın ücretini verecek," dedi. (Musa), o(kızların babaları)na gelip (başından geçen) hikayeyi anlatınca o: "Korkma, o zalim kavimden kurtuldun" dedi.

Hayvânlarını alub giden kadınlardan biri kemâl-i hayâ ile yürüyerek Mûsâ'nın yanına geldi. Ve: "Bizim hayvânlarımızı suladığının ücretini virmek içün babam seni da'vet idiyor" didi. Mûsâ Şu'ayb'ın nezdine gelüb Mısır'daki kıssayı nakl ve hikâye iyledikde Şu'ayb: "Korkma, zâlim kavimden kurtuldun" didi.

Derken o iki kadından biri utana sıkıla yürüyerek geldi ve dedi ki; “Babam seni çağırıyor, hayvanlarımızı sulamandan dolayı seni ödüllendirecek” Musa babalarının yanına varıp da başından geçenleri anlatınca adam dedi ki; “Korkma! O zalimler topluluğundan kurtulmuşsun.”

Az sonra, iki kadından biri utana utana Musa'ya doğru yürüyüp geldi.-Babam bizim hayvanlarımızı sulamana karşılık sana ücret vermek için seni çağırıyor, dedi. Musa, onun yanına varınca başından geçenleri anlattı. O da:-Korkma, zalim kavimden kurtuldun. dedi.

Derken o iki kadından biri mahcup bir yürüyüşle çıkageldi. “Bizim için hayvanları sulamanın ücretini vermek üzere babam seni çağırıyor” dedi. Musa gelip de macerasını anlatınca, adam “Korkma,” dedi. “Artık o zalimler güruhundan kurtulmuş bulunuyorsun.”

Tam o sırada kadınlardan biri, utangaç bir tavırla yürüyerek ona geldi. Dedi: "Babam, bizim için yaptığın sulamaya karşılık sana bir şeyler vermek üzere seni çağırıyor." Mûsa gelip ihtiyara hikâyeyi anlatınca, o dedi ki: "Korkma, artık zalimler topluluğundan kurtuldun."

pes geldi mūsā’ya ol ikinüñ birisi yürir iken utanmaķ üzere eyitti “bayıķ atam oķır seni tā yanud vire saña kirişini anuñ kim śuvarduñ bizüm içün.” pes ol vaķt kim geldi mūsā. şu'ayb'a daħı ķıśśa eyledi aña ḥikāyeti [207b] eyitti şu'ayb “ķorķma ķurtılduñ ķavumdan žālimler!”

Pes geldi Mūsāya ol iki ‘avratuñ birisi yürüyüp utanmaḳ bile. Eyitdi: Benümatam ister seni, saña virmeg‐içün bize ṣuvaruġuñ kirisini. Pes ol vaḳt kigeldi aña, daḫı ḳıṣṣasını ḫaber virdi. Şu‘ayba eyitdi: Ḳorḳma, sen ḳurtuldı‐sen ẓālim ḳavmlerden, didi.

Sonra (o iki qadından, qızdan) biri utana-utana (Musanın) yanına gəlib dedi: “Atam qoyunlarımızı sulamağının haqqını verməkdən ötrü səni çağırır!” (Musa gördüyü işin müqabilində heç bir muzd, mükafat almamaq üçün ürəyində and içdi). (Musa qocanın) yanına gəldikdə başına gələnləri (Fir’onla olan əhvalatı) ona söylədi. O kişi (Şüeyb peyğəmbər) dedi: “Qorxma, artıq zalım tayfanın əlindən qurtarmısan!”

Then there came unto him one of the two women, walking shyly. She said: Lo! my father biddeth thee, that he may reward thee with a payment for that thou didst water (the flock) for us. Then, when he came unto him and told him the (whole) story, he said: Fear not! Thou hast escaped from the wrongdoing folk.

Afterwards one of the (damsels) came (back) to him, walking bashfully. She said: "My father invites thee that he may reward thee for having watered(3353) (our flocks) for us." So when he came to him and narrated the story, he said: "Fear thou not: (well) hast thou escaped from unjust people."(3354)