وَقَالُوا يَٓا اَيُّهَا الَّذ۪ي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ اِنَّكَ لَمَجْنُونٌۜ

Ve kâlû yâ eyyuhâ-lleżî nuzzile ‘aleyhi-żżikru inneke lemecnûn(un)

Ve derler ki: Ey kendisine Kur'an indirilen sen gerçekten de delisin.

(Müşrikler Hz. Muhammed’e:) "Ey kendisine Zikir (Kur’an-ı Kerim) indirilen, Sen kesinlikle bir delisin!" demişlerdi.

Hal böyleyken, Allah'tan gelen gerçekleri örtbas edenler, yine de derler ki: Ey kendisine Kur'ân indirilen! Sen gerçekten düpedüz delisin.

Onlar:
“Ey kendisine, okunması ibadet olan övünç kaynağı Kur'ân indirilen, sen kesinlikle cinlere mahkum olmuş birisin, delisin” dediler.

Dediler ki: "Ey kendisine zikir (kitap) indirilen! Sen muhakkak delisin.

Onlar: 'Ey kendisine kitap indirilen (Muhammed). Gerçekten sen cinlenmiş (bir deli)sin,' dediler.

Mekke kâfirleri Peygambere şöyle dediler: “- Ey kendisine kitap indirilen! Muhakkak ki, sen bir mecnunsun.

Ve (alaya alarak) dediler ki: “Ey üzerine zikir inen kişi! Sen mutlaka cinlenmişsin.

Dediler ki: “Ey kendisine Kur'ân indirilen! Sen mutlaka bir delisin.”

Dediler ki: «Ey kendine Kur'an inen ! Delisin sen !

6-7. (Müşrikler) dediler ki: “Ey kendisine Kur'an inen kimse, sen kesinlikle delisin! Eğer doğru sözlü isen bize melekleri getirsene!”

6, 7. Sana müstehziyâne "Ey Kur’ân nâzil olan âdem! Sen mecnûnsın eğer sözünde sâdık olsa idin melekler ile berâber gelir idin" didiler.

6,7. Onlar: "Ey kendisine Kitap indirilen kimse! Sen mutlaka delisin. Doğrulardan isen melekleri bize getirsene" dediler.

Dediler ki: “Ey kendisine Zikir (Kur’an) indirilen kimse! Sen mutlaka delisin!”

Dediler ki: “Ey kendisine vahiy gelen adam! Sen kesinlikle cinlere kapılmış birisin!”

Dediler ki: «Ey kendisine Kur'an indirilen (Muhammed)! Sen mutlaka bir mecnunsun!»

Dediler ki: "Ey kendisine zikir (mesaj) indirilmiş olan, sen bir delisin."

Dediler ki: "Ey kendisine Kur'ân indirilen (Muhammed)! Sen mutlaka bir mecnunsun."

Bir de ey o kendisine zikr indirilmiş olan, dediler: mutlaka sen mecnunsun!

(Müşrikler alay ederek) dediler ki: “Ey kendisine Kur’ân vahyedilen (Muhammed)! Sen kesinlikle bir mecnunsun.

“Ey! Kendisine Zikir¹ indirildiğini söyleyen, sen gerçekten mecnunsun!”² dediler.

Dediler ki: «Ey kendisine kitâb indirilen (zât), mutlak ve mutlak sen bir mecnunsun»!

(Kâfirler) dediler ki: “Ey kendisine Zikr (Kur'ân) indirilen kişi! Doğrusu sen gerçekten bir delisin.”

Bir de (inkârcılar, seninle güya alay ederek,) dediler ki “Ey kendisine zikir (Kur’an adında bir uyarı) gönderilen kişi! Doğrusu, sen cinlenmişsin.’’

İnkâr edenler Allah’ın elçisine “Ey kendisine zikrin (Kur’an’ın) indirildiği kişi! Sen şüphesiz ki delinin birisisin.”

Onlar dediler: "Ey kendisine Kur’an bildirilen kişi! Besbelli ki sen delinin kendisisin.

Müşrikler dediler ki ey kendisine za/mınca Kur/an nazil olan kimse! Sen her halde delisin.

Dediler ki: “Ey kendisine Kur’an [zikr] indirilmiş olan! Sen mutlaka delisin/cinlenmişsin [mecnûn]!”

Onlar, “Ey kendisine zikir (Kur'an) indirilen! Gerçekten sen cinlenmiş bir delisin” dediler.

İnkârcılar, seninle güya alay ederek, “Ey kendisine Kur’an adında bir uyarı gönderilen adam!” diyorlar, “Hiç kuşku yok ki, sen cinlerin istilasına uğramış bir deli, bir mecnunsun!”

Dediler ki:
“Ey kendisine Zikir indirilmiş kimse! Sen, elbette mecnûnsun / cinlenmiş’sin!”.

Mekkeliler bağırdılar: " Behey kendisine ilham geldiğini iddia eden adam! Vallahi sen delinin tekisin.

“Kendisine kitap gönderildiğini söyleyen kişi delidir. İnanmayın ona! Kafasından uyduruyor!” derler.

6,7. (Müşrikler) “Ey kendisine [zikr] (Kur’an) indirildiğini (sanan) kişi! Sen şüphesiz ki cinlenmişsin. [*] (Peygamberlik iddianda) doğru söyleyenlerdensen bize melekleri [*] getirsene!” [*]

O (kâfirler): “Ey kendisine kitap indirilen (Muhammed) sen kesinlikle mecnunsun.”¹ dediler.²

(Hal böyleyken, hakkı inkar edenler, yine de): “Ey kendisine [sözde] uyarıcı/hatırlatıcı bir mesaj indirilen kişi; sen düpedüz bir mecnunsun!” diyorlar,

Nitekim şöyle demişlerdi, “Ey kendisine zikir indirilen adam, kesinlikle sen cinlerden ilham alan birisin!” 7/184, 23/70, 25/41

Bir de (kalkıp) “Sen ey kendisine uyarıcı mesaj in(diğini iddia ed)en kişi, evet sen kesinlikle mecnunsun!” dediler;

(Ey Muhammed, müşrikler) Sana: "Ey kendisine Kur'an indirildiğini iddia eden Muhammed; şüphe yok ki sen bir divanesin.

Dediler ki: "Ey kendisine Zikir (Kitap) indirilmiş olan, sen mutlaka mecnunsun!"

Ve dediler ki: «Ey üzerine kitap indirilmiş olan! (zât) Şüphe yok sen elbette bir mecnûnsun.»

6, 7. O kâfirler, alay ederek: “Ey o kendisine kitap indirilmiş olan dediler; mutlaka sen bir delisin! Eğer iddianda tutarlı isen, ne diye bize o melekleri getirip göstermiyorsun? ” [23, 70; 43, 53; 25, 21-22] {KM, Markos 3, 22; Matta 11, 18}

Dediler ki: "Ey kendisine Zikir (Kitap) indirilmiş olan, sen mutlaka cinlenmişsin!"

6,7- Onlar: "Ey kendine Kur'ân nâzil olan Muhammed! Tahkîk sen dîvânesin, eğer sözinde (rasûl oldığında) sâdık isen ne içün berâber bir melek getirmedin" dirler.

Dediler ki “Ey kendisine Zikir (Kitap) indirilen kişi! Sen tamamen cinlerin etkisindesin.

Nitekim şöyle demişlerdi:- Ey kendisine zikir indirilen, kesinlikle sen delisin!

Onlar diyorlar ki: “Ey kendisine kitap indirilen kişi, sen delinin birisin.

Şöyle haykırdılar: "Hey! Kendisine o zikir/Kur'an indirilen! Sen gerçekten tam bir delisin."

daħı eyittiler “iy muḥammed ol kim indürinildi anuñ üzere añmaķ ya'nį ķur’ān bayıķ sen delüsin!”

Daḫı eyitdiler: İy ol kim indürinildi anuñ üzere ögüt ve Ḳur’ān.Bayıḳ sen delüsin.

(Müşriklər Peyğəmbərə) belə dedilər: “Ey özünə Kitab nazil edilən kəs! Axı sən divanəsən!

And they say: O thou unto whom the Reminder is revealed, lo! thou art indeed a madman!

They say: "O thou to whom the Message is being revealed! truly thou art mad (or possessed)!(1940)