وَيَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلٰى يَدَيْهِ يَقُولُ يَا لَيْتَن۪ي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَب۪يلًا

Veyevme ye’addu-zzâlimu ‘alâ yedeyhi yekûlu yâ leytenî-tteḣażtu me’a-rrasûli sebîlâ(n)

O gün zalim, ellerini ısırıp duracak da ne olurdu diyecek, ben de Peygamberle aynı yolu tutsaydım.

Zalim (ve kâfir) olan kimse(ler) o gün; ellerini (hınçla) ısırarak: "Ah keşke, (ne olaydı, dünyada Hakk) elçiyle beraber bir yol edinmiş olsaydım (da bugün cehenneme atılmasaydım)" diyeceklerdir.

O gün ki, vaktiyle yaratılış gayesi dışında yaşayanlar, ellerini ısırıp: “Ah ne olurdu, Rasûl'ün göstermiş olduğu yolu tutmuş olaydım!” diyecek.

Baskı, zulüm ve işkenceyle, temel hak ve hürriyetleri, Allah yolunu, Allah yolundaki faaliyetleri engelleyen, hakka riayet etmeyen zâlimin, pişmanlıktan ellerini ısıracağı gün:
“Keşke ilâhî hükümleri icraya, ülkeyi imara, dünya düzenini kurmaya, sağlamaya memur tek yetkili Rasulullah ile birlikte bir yol, İslâmî bir hayat tarzı tutsaydım” der.

O gün zalim kişi ellerini ısırarak der ki: "Ah keşke Peygamberle birlikte bir yol edinmiş olsaydım.

O gün, zulmeden, ellerini (hınçla) ısırarak (şöyle) der: 'Ah keşke, elçiyle birlikte bir yol edinmiş olsaydım,'

Zalimlerden her biri (pişmanlığından) iki elini ısırdığı o günde, şöyle diyecektir: “ - Ne olurdu, ben, O Peygamberle beraber bir kurtuluş yolu edineydim!...

Ve bil ki; o gün zalim olan, pişmanlıktan dolayı ellerini ısıracak: “Keşke, peygamber ile beraber bir yol tutunsaydım!

O gün, kendisine yazık eden, parmaklarını ısırarak şöyle der: “Âh, keşke peygamberin yolunu tutsaydım!”

Ellerini ısırarak, zalim olan, o gün diyecekler ki: «Ne olaydı Peygamberle bir yol tutaydım !

O gün; zalim kimse parmaklarını ısırarak: “Ne olurdu (bana), ben de Resul'le beraber bir yol tutsaydım diyecek.

27, 28, 29. O vakit zâlim elinin üstünü ısıracak ve "Kâşki rasûle ittibâ’ idüb ânın yolunı ta’kîb ide idim. Eyvâh kâşki filânı dost ittihâz itmeye idim. Kitâb bana gösterilmiş oldığı halde o beni şaşırtdı. Şeytân insân içün bir hâindir." diyecekdir.

27,28,29. O gün, zalim kimse ellerini ısırıp: "Keşke Peygamberle beraber bir yol tutsaydım, vay başıma gelene; keşke falancayı dost edinmeseydim. And olsun ki beni, bana gelen Kuran'dan o saptırdı. Şeytan insanı yalnız ve yardımcısız bırakıyor" der.

O gün zalim kimse, (çaresizlik içinde) ellerini ısırıp şöyle diyecektir: “Ne olurdu ben de peygamberle beraber aynı yolu tutsaydım!”

O gün, (dünyada iken) haktan sapmış kişi ellerini ısırarak şöyle diyecek: “Keşke peygamberle birlikte aynı yolda olsaydım!

O gün, zalim kimse (pişmanlıktan) ellerini ısırıp şöyle der: Keşke o peygamberle birlikte bir yol tutsaydım!

O gün zalim kimse (üzüntüden) elini ısırıp şöyle der: "Keşke, elçi ile birlikte aynı yolu tutsaydım."

O gün zalim kimse ellerini ısıracak: "Eyvah!" diyecek, "keşke Peygamberin yanında bir yol tutsaydım!"

Hem o gün ki zalim ellerini ısıracak eyvah diyecek keşke Peygamberin maıyyetinde bir yol tutaydım

O gün, zâlim (kâfir) kimse (pişmanlıktan) ellerini ısırıp şöyle der: “Keşke bende o peygamberle birlikte bir yol tutsaydım!

O gün, zalim kimse, ellerini ısırarak: “Eyvah, keşke Resul'ün tuttuğu yolu tutmuş olsaydım.” diyecek.

O gün (her) zaalim (nedametle) iki elini ısırıb: «Ne olurdu, ben o peygamberin maiyyetinde (Allaha) bir yol edineyim» diyecekdir.

O gün zâlim kimse, ellerini ısırıp şöyle der: “Keşke ben, peygamberle berâber biryol tutsaydım!”

O gün inkârlarından dolayı kendilerine haksızlık yapanlar ellerini ısıracaklar ve “Keşke elçi ile beraber bir yol edinseydim.”

Yine o gün kıyıcı olan kimse iki elini ısırarak diyecek: "Ne olurdu, ben o elçi ile birlikte doğru yolu tutmuş olsaydım.

27, 29. O gün, zalim nedametinden ellerini ısırıp diyecek ki: «— Keşke peygamberle beraber hak yolunu tutsaydım, eyvah bana! Ne olurdu da filânı dost edinmeseydim! * Bana Kur/an veya iman gelmişken o, beni ondan saptırdı. Şeytan insanı yalnız bırakır».

O gün zalim ellerini ısırarak “Keşke ben de elçiyle birlikte aynı yolda olsaydım.”

O gün, zulme sapan, ellerini (hınçla) ısırarak (şöyle) der: “Ah! Keşke peygamberle birlikte bir yol edinmiş olsaydım!”

Dünyada iken zulüm ve kötülük yapmış olan kişi, o Gün pişmanlıktan ellerini ısıracak ve “Ah, ne olurdu!” diye feryat edecek, “Keşke Peygamberin gösterdiği yolu izlemiş olsaydım!”

O gün Zâlim ellerini ısırır / pişman olur der ki:
-“Keşke ben de Rasûl ile birlikte yol tutsaydım!”.

O gün zalim, korkudan parmaklarını ısırıp " Keşke resule yoldaş olsaydım.

O gün Allah’a inanmayan, Allah’ın yasalarına göre yaşamayanlar, kendilerine zulmettiklerini, zalim olduklarını anlar. Ellerini ısırarak; "Keşke ben Resul’e inansaydım! Resul ile beraber yola girseydim!"

O gün zalim kişi “Ah, n’olaydım, keşke o Elçi ile birlikte bir yol tutsaydım!” diyerek, (pişmanlığından) ellerini ısıracaktır. [*]

O gün, o zâlim¹ (pişmanlıktan) ellerini ısırarak:² “Keşke o Peygamberin gittiği yoldan gitseydim.”³ der.

o Gün ki, (vaktiyle) haksızlığı kendisine yol edinmiş olan kişi ellerini kemirip, “Ah, n’olurdu, Rasûl’ün gösterdiği yolu tutmuş olsaydım!” ²¹ diyecek,

Ve o gün vahye sırtını dönen kişi pişmanlıktan parmaklarını ısıracak ve diyecek ki: – Ah keşke ben de Allah’ın mesajlarını tebliğ eden elçi ile beraber aynı yolu tutmuş olsaydım! 12/108, 4/115, 33/66- 67, 43/36...38

İşte o gün haddi aşmış olan kişi, (aldanmanın pişmanlığıyla) elini ısırarak diyecek ki: “Ah n’olaydım, keşke Rasul ile birlikte bir yol tutaydım!

O gün, her zalim pişman olacak, iki elini ısırıp, "Ne olurdu ben de, o Peygamber'e tabi olup (Rabbime) güzel bir dönüş yolu edineydim."

Ve O gün zalim kimse, (çaresizlik içinde) ellerini ısırıp şöyle diyecektir: "Ne olurdu ben de peygamberle beraber aynı yolu tutsaydım!"

Ve o gün ki, zalim iki elini ısırır, der ki: «Keşke ben Peygamber ile beraber bir yol tutmuş olsa idim.»

27, 28, 29. O gün zalim, parmaklarını ısırır “Eyvah! der, keşke o Peygamberle birlikte yol tutsaydım. Eyvah! Keşke falanı dost edinmeseydim! Vallahi bana gelen öğütten (Kur'ân'dan) beni o uzaklaştırdı. Zaten şeytan, insanı (işte böyle uçuruma sürükleyip sonra da) yüzüstü, yalnız bırakır. ” [59, 16; 14, 22; 33, 66-68]

O gün zalim ellerini ısırıp: "Nolaydı, keşke ben elçiyle beraber bir yol edineydim!" der.

O günde zâlim ve kâfirler hasret ve nedâmetle ellerini ısırarak: "Âh ne olurdı, rasûle tâbi' olarak necât yolunı bula idim."

Yanlış yapmış kişi o gün iki elini ısırarak diyecek ki: “Keşke yola, bu elçi ile birlikte girseydim.

O gün, zalim parmaklarını ısıracak ve şöyle diyecektir:-Ah ne olurdu, ben de Peygamber'le aynı yolu tutmuş olsaydım!

O gün zalim parmağını kemirir de “Ne olurdu,” der, “Peygamberle birlikte bir yol tutaydım!

O gün, zalim, ellerini ısırarak diyecek ki: "Ne olurdu, resulle birlikte bir yol tutsaydım!"

daħı ol gün kim ıśıra kāfir iki elini eyide “iy keşki ben dutmışmıssam yalavaç ile ya'nį muḥammed yol!”

Ol günde ẓālim kişi iki elin ıṣıra ḥasretden eyide kim: Kāşki ben peyġamberile doġru yol duta‐y‐dum, diye.

O gün zalım (küfrə düşməklə özünə zülm edən peşmançılıqdan) əllərini çeynəyib deyəcəkdir: “Kaş ki, mən Peyğəmbər vasitəsilə (özümə) doğru bir yol turardım;

On the day when the wrongdoer gnaweth his hands, he will say: Ah, would that I had chosen a way together with the messenger (of Allah)!

The Day that the wrong-doer will bite at his hands, he will say, "Oh! would that I had taken a (straight) path with the Messenger!(3084)