وَاِذِ ابْتَلٰٓى اِبْرٰه۪يمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَاَتَمَّهُنَّۜ قَالَ اِنّ۪ي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ اِمَامًاۜ قَالَ وَمِنْ ذُرِّيَّت۪يۜ قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِم۪ينَ

Ve-iżi-btelâ ibrâhîme rabbuhu bikelimâtin feetemmehun(ne)^(s) kâle innî câ’iluke linnâsi imâmâ(en)^(s) kâle vemin żurriyyetî^(c) kâle lâ yenâlu ‘ahdî-zzâlimîn(e)

O zamanlar Rabbi, İbrahim'i bazı sözlerle sınadı. O, bunları yerine getirip tamamlayınca dedi ki: Ben seni insanlara imam edeceğim. İbrahim, soyumu da imam et dedi. Allah, benim ahdime dedi, zalimler nail olamazlar.

Hani hatırlayın ki, bir dönem Rabbi, birtakım kelimeler (emir ve hükümler)le, İbrahim’i imtihan etmişti. (İbrahim de) O kelimeleri (Allah’a verdiği sözleri) eksiksiz yerine getirmişti. (Allah ise bunlara karşılık:) "Ben seni bütün insanlara imam (önder, örnek ve rehber) kılacağım" demişti. (İbrahim:) "Ya soyumdan olanlar? (Onlara ne verilecek?)" deyince (Allah: Bu va’adim mü’min ve müstakimler için geçerlidir.) "Zalimler Benim ahdime erişemez" demişti.

Ve hatırlayın o zamanı ki; Rabbi İbrahim'i buyruklarıyla sınadığında, İbrahim de bunları yerine getirdiğinde O'na: “Seni insanlara önder yapacağım” demişti. İbrahim “Benim neslimden olanları da” deyince, Allah: “Yaratılış gayesi dışında yaşayan zalimlere sözüm yok” buyurmuştu.

Hani Rabbi, İbrâhim'i bir takım kelimeler, suallerle imtihan etmiş, sınamış; İbrâhim imtihanını başarı ile tamamlayınca, Allah:
“Ben seni insanların iyiliği, kurtuluşu için imam, önder olarak hazırlayıp görevlendireceğim" buyurmuştu. İbrâhim:
“Benim neslimden de imamlar, önderler görevlendir ya Rabbi" dedi. Allah:
“Benim peygamberlik ve önderlik ile ilgili sözüm, taahhüdüm zâlimler, âsiler için geçerli olmayacaktır" buyurdu.

Hani, Rabbi İbrahim'i bazı sözlerle imtihan etmişti de o da onların gereğini tam olarak yerine getirmişti. Rabbi ona: "Ben seni insanlara önder kılacağım" dedi. O: "Soyumdan da!" dedi. Rabbi de: "Benim ahdim (sözüm) zalimlere erişmez" dedi.

Hani Rabbi, İbrahim'i birtakım kelimelerle denemişti. O da (istenenleri) tam olarak yerine getirmişti. (O zaman Allah İbrahim'e): 'Seni şüphesiz insanlara imam kılacağım' dedi. (İbrahim) 'Ya soyumdan olanlar?' deyince (Allah:) 'Zalimler benim ahdime erişemez' dedi.

Hatırlayın ki bir vakıt Hz. İbrahim'i, Rabbi bir takım kelimelerle (emir ve yasaklarla) imtihan etti. Hz. İbrahim o kelimeleri tamamen yerine getirdi. Allah: “- Ben, seni, insanlara (dinde önder) imam yapacağım ( tâ ki, din işlerinde sana uysunlar).” buyurdu. Hazreti İbrahim: “- Benim zürriyetimi de imam yap.” diye yalvardı. Allah: “- Senin zürriyetinden olan zâlimler benim imâmetime nâil olamaz.” buyurdu.

Ve hatırlayın ki; Rabbi olan Allah, İbrahim’i birtakım kelimelerle (prensiplerle) denedi. İbrahim onları tamamladı (yerine getirdi.) Allah: “Ben seni insanlara önder yapacağım” dedi. İbrahim: “Zürriyetimden de önderler yap” dedi. Allah: “Benim sözüm, zalimleri içine almaz” dedi.

Bir zamanlar Rabbi, İbrâhim'i birtakım sorularla imtihan etti, o da onları tamamen cevaplandırınca, “Ben seni insanlara önder yapacağım” dedi. İbrâhim de, “Soyumdan da önderler yap!” dedi. Allah, “Sözüm zâlimleri içermez” dedi.

Hani, Tanrısı, İbrahim'i birkaç sözle sınamıştı, İbrahim de onları hemencecik yerlerine getirince, Allah dedi ki: «İnsanlara ben seni, önder kılmak isterim», «Benim uruğumdan da mı?» dedi İbrahim, «Benim ahdim zalimlere yaraşmaz !» buyurdu Allah

Hani, İbrahim'i Rabbi birtakım kelimelerle (emir ve yasaklarla) imtihan etmişti de o da bunları tamamlayınca: “Seni insanlara (din işlerinde sana uysunlar diye) imam kılacağım.” buyurmuştu. İbrahim de: “Benim neslimden de (önderler yap ya Rabbi!)” demişti. (Allah:) “Benim ahdim (verdiğim söz) zalimleri kapsamaz,” buyurmuştu.

Allâh İbrâhîm’i evâmiri ile tecrübe itdiği ve İbrâhîm de Allâh’ın emirlerini îfâ iylediği zamân; Allâh "Seni insânların imâmı yapacağım" didi İbrâhîm "Zürriyetimden birini de intihâb it" cevâbını virdi; Allâh "Ben zâlimler ile ’ahid itmem" didi.

Rabbi İbrahim'i bir takım emirlerle denemiş, o da onları yerine getirmişti. Allah, "seni insanlara önder kılacağım" demişti. O "soyumdan da" deyince, "zalimler benim ahdime erişemez" buyurmuştu.

Bir zaman Rabbi İbrahim’i birtakım emirlerle sınamış, İbrahim onların hepsini yerine getirmiş de Rabbi şöyle buyurmuştu: “Ben seni insanlara önder yapacağım.” İbrahim de, “Soyumdan da (önderler yap, ya Rabbi!)” demişti. Bunun üzerine Rabbi, “Benim ahdim (verdiğim söz) zalimleri kapsamaz” demişti.

Vaktiyle rabbi İbrâhim’i bazı sözlerle sınayıp da İbrâhim onları eksiksiz yerine getirince, “Ben seni insanlara önder yapacağım” buyurmuştu. İbrâhim, “soyumdan da” deyince rabbi, “Vaadim zalimleri kapsamaz” buyurdu.

Bir zamanlar Rabbi İbrahim'i bir takım kelimelerle sınamış, onları tam olarak yerine getirince: Ben seni insanlara önder yapacağım, demişti. «Soyumdan da (önderler yap, yâ Rabbi!) » dedi. Allah: Ahdim zalimlere ermez (onlar için söz vermem) buyurdu.

Rabbi, bir zamanlar İbrahim'i birtakım kelimelerle sınamış; o da onlara eklemişti: (Tanrı) "Seni insanlara önder yapacağım," demişti. "Soyumdan da?..," deyince, "Zalimler benim sözüme dahil olmaz" buyurmuştu.

Şunu da unutmayın ki, bir zamanlar İbrahim'i Rabbi, birtakım kelimeler ile imtihan etti, o, onları sona erdirince, Rabbi ona, "Ben seni bütün insanlara imam yapacağım." buyurdu. İbrahim, "Zürriyetimden de yap!" dedi. Rabbi ona "zâlimler benim ahdime nail olamaz!" buyurdu.

Şunu da hatırda tutun ki bir vakit İbrahimi Rabbı bir takım kelimat ile imtihan etti, o onları itmam edince «ben seni bütün insanlara İmam edeceğim» buyurdu «ya Rabbi zürriyetimden de» dedi, buyurdu ki benim ahdime zalimler nail olamaz

Bir zamanlar Rabbi, İbrâhîm’i, (ilâhî emirlere ne kadar itaatkâr olduğunu ve ne kadar yüksek kemâlâta sahip olduğunu, bütün beşeriyete izhâr etmek üzere) birtakım emirlerle imtihân etmiş, İbrâhîm de onların hepsini hakkıyla yerine getirmişti. (Allah,) “Şüphesiz ben seni insanlara (dinde) önder yapacağım” buyurdu. (İbrâhîm de, “Yâ Rabbi!) Soyumdan da (dinde önderler yap)” demişti. (Allah,) “Benim ahdim, (vaadim, senin soyundan dahi olsa) zâlimleri kapsamaz!” buyurdu.

Hani! Rabb'i, İbrahim'i birtakım kelimeler¹ ile sınamış; o da onları yerine getirmişti. Allah, “Ben seni insanlara önder yapacağım.” dedi. İbrahim, “Soyumdan olanları da.” deyince; Allah, “Benim ahdim zalimlere ulaşmaz!” dedi.

Ve hatırlayın o zaman ki Rabbi, İbrâhîmi bir takım kelimelerle (emirleriyle) imtihan edib de o, bunları tamamen yerine getirince: «Seni insanlara îmam (rehber) yapacağım» buyurmuş, (İbrâhîm). «Zürriyyetimden de» demiş, Allah ise: «Zaalimler ahdime (rahmetime, imametime, taatıma) eremez» demişdi.

Ve bir zaman Rabbi, İbrâhîm'i birtakım kelimelerle (emir ve yasaklarla) imtihân etmiş, bunun üzerine (o) onları tamâmen yerine getirmişti. (Rabbi de ona:) “Doğrusu ben seni insanlara imam (her hususta kendisine tâbi' olunan rehber) yapıcıyım” buyurdu.(İbrâhîm ise:) “Neslimden de (imamlar yap)!” dedi. (Rabbi de:) “Verdiğim söz (senin neslinden de olsa, aslâ) zâlimlere ulaşmaz!” buyurdu.

Bir zamanlar Rabbi, İbrahim’i bir takım kelimelerle denemişti. Sonra deneme bitince, Rabbi “Seni insanlık için önder yapacağım” demişti. O da “Soyumdan da (önderler yap)” dedi. Allah da “Benim ahdim, haksızlık yapanlara (zalimlere) ulaşmaz” dedi.

O gün çalabı İbrahim’i bir takım buyruklarla sınamıştı. İşte İbrahim de onların hepsini yerine getirmişti. Çalabı şöyle buyurmuştu: « İşte Ben seni insanlara önder yapacağım.» İbrahim de: « Bu iyiliği benim soyumdan gelecek olanlardan da esirgeme» demişti. Çalabı şöyle buyurmuştu: « Benim esirgeyiciliğimden yararlanamıyacak olanlar yalnız kıyıcılardır.»

Hani, İbrahim/i Rabbi bir kaç kelimat ile denemiş, İbrahim de onları tamamen eda etmişti: Allah « seni nâ/sa imam [⁶] yapacağım» demişti. İbrahim «benim zürriyetimden de [⁷] deyince Allah « zâlimlere benim ahtim erişmez [⁸] » demişti.

Hani Rabbi İbrahim’i bazı kelimelerle sınamıştı. O da onları başarıyla tamamladığında ona, “Ben seni insanlara önder [imam] yapıyorum” demişti. O da, “Soyumdan da yap” dedi. Rabbi de “Zalimlere sözüm erişmez (yok)” buyurdu.

Hani Rabbi, İbrahim'i bir takım kelimelerle denemiş, o da böylece onları tamamlamıştı da Allah, “Seni insanlara imam kılacağım” demişti. O, “Soyumdan da mı?” deyince, Allah, “Zalimler benim ahdime (imamlık makamına) erişemez” demişti.

Hani bir zamanlar Rabb’i, İbrahim’i birtakım emir ve yasaklar içeren sözlerle imtihân etmişti. İbrahim, tam bir teslimiyetle Allah’ın emirlerini yerine getirerek hepsini başarıyla tamamlayınca, Allah:
“Seni insanlara önder yapacağım!” demişti. İbrahim:
“Soyumdan da önderler çıkar, yâ Rab!” deyince, Allah:
“Hayır! Önderlik, liyâkat ve ehliyet gerektiren bir iştir, hiçbir ırk veya sınıfın imtiyazında olamaz. Dolayısıyla, bu verdiğim söz, sadece önderliğe lâyık olanları kapsar, zalimler için geçerli değildir.” buyurdu.
O hâlde, İbrahim’in takipçisi olduğunu iddia edenler, şunu hatırlasınlar:

Hani, rabbi İbrahim’i kelimeler / sözler ile denedi; hemen onları tamamladı.
-“Ben, İnsanlar için seni önder yapacağım” dedi.
-“Soyumdan da!” deyince:
-“Benim ahd’im / taahhüdüm / sözüm Zâlimler’e ulaşmaz” dedi.

Hatırlarsın. Hani Allah İbrahim’i bir takım sözlerle sınadı O da istenenleri tamamladı. Allah: " Ben seni halkına öncü yapacağım " deyince, " Soyumu da! " deyiverdi İbrahim. " Ama demişti Rabb’i, benim sözüm, haksızlık edenleri kapsamaz. "

Onlar verdiğimiz nimetleri unutuyorlar. Hani! Rabbin bir zamanlar İbrahim’i bir takım emirlerle sınamıştı. İbrahim bütün sınamalardan alnının akıyla çıkmıştı. Bunun üzerine Rabbin: "Seni insanlara önder yapacağım!" deyince İbrahim de, "Rabbim soyumdan da önderler yap!" demişti. Bunun üzerine Rabbin, "Benim sözüm zalimleri kapsamaz. Ben sadece gerçekten inanan, yasalarıma samimiyetle uyanlardan önderler yaparım!" diye cevap vermişti.

Hani Rabbi, İbrahim’i birtakım sözlerle sınamıştı; o da onları tam olarak yerine getirmişti. (Allah): “Ben seni insanlara önder yapacağım.” demişti. (İbrahim) “Soyumdan da (önderler yap, ya Rabbi)!” deyince, (Allah) “Sözüm zalimlere ermez (onlar için söz vermem).” demişti.

Rabbi, İbrahim’i birtakım kelimelerle deneyip, o da onları tam olarak yerine getirince, Allah ona: “Şüphesiz Ben, seni insanlara imam kılacağım” demişti. İbrahim: “Benim soyumdan da…”¹ deyince, Allah; “Benim bu konuda vereceğim söz, zalimlere asla ulaşmaz.” buyurdu.

Ve [şunu hatırlayın:] Rabbi, İbrahim’i buyrukları ile sınadığında ve İbrahim de bunları yerine getirdiğinde ¹⁰⁰ ona “Seni insanlara önder yapacağım!” demişti. İbrahim de sormuştu: “Benim neslimden de mi [önderler çıkaracaksın]?” [Allah] cevap vermişti: “Benim ahdim zalimleri kapsamaz.” ¹⁰¹

Rabbi İbrahim’i ağır birtakım kelimelerle imtihanlardan geçirmiş, o da onları tamamen yerine getirince: “Seni insanlara önder/imam yapacağım.” Buyurmuştu. İbrahim de: “Soyumdan gelenleri de” demişti. Allah ise: “Ama benim bu ahdim zalimleri kapsamaz.” diye cevap vermişti. 21/35, 89/15-16

Hani Rabbi İbrahim’i[²³⁸] insanı şiddetle sarsan ağır imtihanlara[²³⁹] tâbi tutmuş ve o da bu (imtihanı) hakkıyla verdiği zaman[²⁴⁰] demişti ki: “Ben seni insanlığa önder yapacağım”.[²⁴¹] İbrahim: “Neslimden de!?” demişti.[²⁴²] Allah buyurmuştu: “Sözüm (senin neslinden de olsa) zalimler için asla geçerli değildir.”[²⁴³]

(Özellikle o zamanı da) Hatırlayın ki; Rabbi, İbrahim'i bir takım kelimelerle (emirleriyle) imtihan etti, onları tam olarak yerine getirince ona: "Ben seni insanlara imam (dini rehber) yapacağım" buyurdu. Bunun üzerine İbrahim; "Zürriyetimden de (imam yap) diye niyaz etti. Rabbi ise, "Zalimler benim ahdime (rahmetime) eremez!" buyurdu.

Bir zaman Rabbi İbrâhim’i birtakım kelimelerle sınamış, o da onları tamamlayınca: "Ben seni insanlara önder yapacağım" demişti. "Soyumdan da " dedi. (Rabbi): "zâlimlere ahdim ermez (onlar için söz vermem!)" buyurdu.

Şunu da yâd et ki, bir vakit İbrahim'i Rabbisi birtakım kelimeler ile imtihan etmişti. O da bunları tamamen yerine getirmişti. (Cenâb-ı Hak) Dedi ki, «Ben seni nâsa imam kılacağım.» O da dedi ki: «Zürriyetimden de.» (Hak Teâlâ da) Buyurdu ki, «Benimahdime zalimler nâil olamaz.»

Şunu da hatırda tutun ki: Bir vakit Rabbi İbrâhim'i birtakım emirlerle sınamıştı. O da onları hakkıyla yerine getirdiğinden Rabbi kendisine: “Seni insanlara önder (İmam) yapacağım. ” dedi. İbrâhim: “Ya Rabbî, neslimden de önderler çıkar! ” deyince, Allah: “Zalimler ahdime (nübüvvete) nail olamazlar. ” buyurdu. [6, 161; 16, 120-123; 3, 67-68; 37, 113; 14, 40; 22, 78] {KM, Tekvin 12, 1; 17, 11; 22, 1-10; Matta 3, 9; Luka 1, 73}

Bir zaman Rabbi İbrahim'i birtakım kelimelerle sınamış, o da onları tamamlayınca: "Ben seni insanlara önder yapacağım" demişti. "Soyumdan da (önderler yap, ya Rabbi!)" dedi. (Rabbi): "zalimlere ahdim ermez (onlar için söz vermem!)" buyurdu.

Rabbi İbrâhîm'e ba'zı emirler virdi ve o da derhâl bunları yerine getirdi. O zamân Cenâb-ı Hak: (Yâ İbrâhîm) ben seni halka imâm kılacağım buyurdı. (O vakit İbrâhîm) Yâ rabbî zürriyetimden de imâmlar kıl didikde Hazret-i Allâh: Benim 'ahdime (nübüvvet ve imâmete) zâlimler nâil olamazlar buyurdı.[²]

Bir zamanlar Sahibi (Rabbi), İbrahim’i bir takım sözlerle (emirlerle) imtihan etmiş, o da tam başarı göstermişti.[*] Sahibi (Rabbi) ona: “Ben seni insanlara imam (önder) yapacağım!” dedi. O “Soyumdan da olsun!” deyince, “(Olur, ama) yanlış yapanlar, sözümün kapsamına girmez.” dedi.

(Hatırlayın o zamanı ki) Rabbi İbrahim'i bir takım hükümlerle imtihan etmiş, o da onları tamamen yerine getirince:-Seni insanlara önder yapacağım, buyurmuş, İbrahim de:-Soyumdan gelenlerden de önderler yap, demişti. Allah ise:-Ama zalimler için söz vermiyorum, diye cevap vermişti.

Hani İbrahim'i Rabbi birtakım buyruk ve yasaklarla sınamış, o da bu imtihanı tamamlamıştı. Allah “Seni insanlara önder yapacağım” buyurdu. İbrahim, “Neslimden de önderler yap” dedi. Allah ise, “Benim ahdim zalimleri kapsamaz” buyurdu.

Hani Rabbi, İbrahim'i bazı kelimelerle imtihana çekmiş, o da onların hakkını vermişti de Rab şöyle demişti: "Seni insanlara önder yapacağım." İbrahim, "Soyumdan birilerini de" deyince Allah: "Benim ahdim zalimlere ulaşmaz." buyurdu.

daħı ol vaķt kim śınadı ibrāhįm’i çalabı’sı, kelimeler-ile. pes tamām eyledi anları. eyitti “bayıķ ben ķılıcıvan seni, ādemįler-içün uyılası gişi.” eyitti: “daħı benim neslümden?” eyitti: Tañrı “bulmaya žālimleri.”

Ol vaḳtı ki ẕikr eyle yā Muḥammed. Ṣınadı İbrāhīm peyġamberi TañrıTa‘ālā nice kelimeler‐ile. Pes tamām eyledi anları Tañrı Ta‘ālā. Eyitdi: Ben seniḫalḳa imām eyler‐men. İbrāhīm eyitdi: Benüm ẕürriyetümden daḫı imām | eyle. Tañrı Ta‘ālā eyitdi: Yitişmez benüm ‘ahdüme ẓālimler, ya‘nī imāmlıġalāyıḳ degüllerdür.

(Ya Rəsulum!) Yadına sal ki, İbrahimi öz Rəbbi bir neçə sözlə (bə’zi əmrləri ilə) imtahana çəkdiyi zaman o, (Allahın əmrlərini) tamamilə yerinə yetirdi. (Belə olduqda Allah ona: ) “Səni insanlara imam (dini rəhbər, başçı) tə’yin edəcəyəm”, -dedi. (İbrahim isə: ) “Nəslimdən necə?” – deyə soruşdu. (Allah onun cavabında: ) “(Sənin nəslindən olan) zalımlar mənim əhdimə (imamlığıma) nail olmazlar”, -buyurdu.

And (remember) when his Lord tried Abraham with (His) commands, and he fulfilled them, He said: Lo! I have appointed thee a leader for mankind. (Abraham) said: And of my offspring (will there be leaders)? He said: My covenant includeth not wrongdoers.

And remember that Abraham was tried by his Lord with certain commands(123), which he fulfilled: He said: "I will make thee an Imam(124) to the Nations." He pleaded: "And also (Imams) from my offspring!" He answered: "But My Promise is not within the reach of evil-doers."